Авиньон - Юрий Лорес

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу.

И песню громко пели я и он.

И каждый на своём наречии.

И нечего делить нам было,

Ни почестей, ни славы.

И солнце в левый глаз ему светило,

А мне светило в правый.

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу,

Хотя я знал, что там, где правил он,

Мне после делать нечего.

И то, что я наивен был и пылок,

Ему было забавно.

Он левою рукой чесал затылок,

Я это делал правой.

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу.

Он разлюбил, я был еще влюблён.

Он постарел, я был широкоплечим.

Я молод был и денег не копил я,

Он упивался славой.

И то, что для него налево было,

То было для меня направо.

Он шёл из Авиньона, в Авиньон

Я шёл ему навстречу.

При встрече он отвесит мне поклон

И я ему отвечу.

Ол Авиньоннан Авиньонға барды

Мен оған қарай жүрдім.

Ал мен және ол әнді қатты айтты.

Және әрқайсысы өз диалектісінде.

Бізде бөлісетін ештеңе болмады,

Абырой жоқ, даңқ жоқ.

Сол көзіне күн сәулесі түсіп,

Және ол менің оң жағымда жарқырап тұрды.

Ол Авиньоннан Авиньонға барды

Мен оған қарай жүрдім

Оның қай жерде билік еткенін білсем де,

Одан кейін менің шаруам жоқ.

Менің аңғал және жалынды болғаным,

Ол күлкілі болды.

Сол қолымен басының артын тырнап,

Мен дұрыс жасадым.

Ол Авиньоннан Авиньонға барды

Мен оған қарай жүрдім.

Ол ғашық болды, мен әлі ғашық болдым.

Ол кәрі еді, мен кең иықты едім.

Мен жас едім, ақша жинамадым,

Ол атақ-даңққа бөленді.

Ал оған не қалды,

Бұл мен үшін дұрыс болды.

Ол Авиньоннан Авиньонға барды

Мен оған қарай жүрдім.

Жиналыста ол маған бас иеді

Ал мен оған жауап беремін.