Carrier of Wounds - Ved Buens Ende

I slumber throught my years

Like the desert moves with the wind

Frozen and flickering, the lustful year

Has met it’s end

A wanderer I am indeed…

The son of the moon…

And I will carry mountains soon

A burden I was for those who woke the sun

I threw their masks away, lit my torches

And burned their eyes…

Forgiven I never was

But I will carry mountains soon

A burden, is it not?

Kneeling I chose my faith

While they lit the sun, and flew naked and blind

Over my desert fields

Мен жылдар                                                              |

Шөлдің желмен қозғалатыны сияқты

Тоңып, жыпылықтаған, Нәпсіге толы жыл

Оның соңына жетті

Мен адасып жүрмін ...

Айдың ұлы…

Мен жақында тауларды көтеремін

Күнді оятатындар үшін ауыртпалық болдым

Мен олардың бетперделерін лақтырып, шамдарымды жақтым

Және олардың көздерін күйдірді ...

Мен ешқашан кешірген емеспін

Бірақ мен жақын арада тауларды көтеремін

Жүк, солай емес пе?

Тізе отырып, сенімімді таңдадым

Олар күнді жағып, жалаңаш және соқыр ұшқан кезде

Менің шөл далаларымның үстінде