Эх, доля - Голубые береты

Снова тучи над землей хмурятся,

Дождь свинца над головой кружится,

Дрогнет палец на курке,

Жизнь ничья здесь не в цене.

Долю выбрали свою сами мы —

Разговаривать в бою с пулями,

Чтоб спокойно дома мог

В колыбели спать сынок.

Припев:

Эх, доля, вонзать штыки

На бранном поле нам, стало быть, с руки.

Эх, братцы, сыграем с судьбой,

Да после схватки вернемся ль домой?

В том солдата боевой дух живет,

Честь России сыновей не умрет.

Тех, кто с креслами в бою

Не спасут страну свою.

Обагрилась кровушкой алою

Сталь упругая штыков да в бою.

А иначе нам нельзя —

Ждут нас дома сыновья.

Припев.

Эх, доля, вонзать штыки

На бранном поле нам, стало быть, с руки.

Эх, братцы, сыграем с судьбой,

Да после схватки вернемся ль домой?

Эх, доля, вонзать штыки

На бранном поле нам, стало быть, с руки.

Эх, братцы, сыграем с судьбой,

Да после схватки вернемся ль домой?

Жер бетінде тағы да бұлттар қабағын түйіп,

Үстінде қорғасын жаңбыры,

Триггердегі саусақ дірілдейді,

Бұл жерде ешкімнің өмірі құнды емес.

Біз өз үлесімізді таңдадық -

Оқпен шайқаста сөйлесу

Мен үйде тыныш болуым үшін

Бесікте жатқан бала.

Хор:

Е, бөліс, штыктарды жабыстыр

Соғыс алаңында біз одан құтыламыз.

Ей, ағайындар, тағдырмен ойнайық,

Иә, төбелескен соң үйге қайтеміз?

Сол сарбазда жауынгерлік рух өмір сүреді,

Орыстың ұлдарының намысы өлмейді.

Соғыс кезінде креслолары барлар

Олар өз елін құтқармайды.

Қызыл қанға боялған

Штыктардың серпімді болаты және шайқаста.

Әйтпесе, біз алмаймыз -

Ұлдарымыз бізді үйде күтіп отыр.

Хор.

Е, бөліс, штыктарды жабыстыр

Соғыс алаңында біз одан құтыламыз.

Ей, ағайындар, тағдырмен ойнайық,

Иә, төбелескен соң үйге қайтеміз?

Е, бөліс, штыктарды жабыстыр

Соғыс алаңында біз одан құтыламыз.

Ей, ағайындар, тағдырмен ойнайық,

Иә, төбелескен соң үйге қайтеміз?