Erros Meus - Amália Rodrigues

Erros meus, má fortuna, amor ardente

Em minha perdição se conjuraram;

Os erros e a fortuna sobejaram

Que para mim bastava o amor somente

Tudo passei;

mas tenho tão presente

A grande dor das cousas que passaram

Que as magoadas iras me ensinaram

A não querer já nunca ser contente

Errei todo o discurso de meus anos;

Dei causa que a Fortuna castigasse

As minhas mal fundadas esperanças

De amor não vi senão breves enganos

Oh!

quem tanto pudesse que fartasse

Este meu duro gênio de vinganças!

Менің қателіктерім, бақытсыздықтар, отты махаббат

Менің қасіретімде олар өздерін сиқырлады;

Қателер мен сәттілік көп болды

Бұл маған тек махаббат жеткілікті болды

Мен барлығынан өттім;

бірақ менің сыйлығым көп

Өткен нәрселердің үлкен азабы

Мұны маған жаралы ашулар үйретті

Енді ешқашан бақытты болғысы келмейді

Мен жылдар бойы барлық сөзімді шатастырдым;

Мен Fortune жазалауына себепкер болдым

Менің негізсіз үміттерім

Сүйіспеншіліктен мен тек қысқа қателіктерді көрдім

О!

кім жете алды

Бұл қатал кек данышпаным!