Vida Noturna - Zizi Possi

Acendo um cigarro molhado de chuva até os ossos

E alguém me pede fogo — é um dos nossos

Eu sigo na chuva de mão no bolso e sorrio

Eu estou de bem comigo e isto é difícil

Eu tenho no bolso uma carta

Uma estúpida esponja de pó-de-arroz

E um retrato meu e dela

Que vale muito mais do que nós dois

Eu disse ao garçom que quero que ela morra

Olho as luas gêmeas dos faróis

E assobio, somos todos sós

Mas hoje eu estou de bem comigo

E isso é difícil!

Ah, vida noturna

Eu sou a borboleta mais vadia

Na doce flor da tua hipocrisia

Мен жаңбырдан сүйекке дейін дымқыл темекіні тұтатамын

Ал біреу менен от сұрайды — бұл біздікі

Қолымды қалтамда жаңбырдың соңынан еріп, күлемін

Мен өзіммен жақсымын және бұл қиын

Менің қалтамда хатым бар

Ақымақ ұнтақ

Бұл менің және оның портреті

Бұл екеумізден әлдеқайда қымбат

Мен даяшыға оның өлгенін қалайтынымды айттым

Мен фарлардың қос айларына қараймын

Ал ысқырып, бәріміз жалғызбыз

Бірақ бүгін мен өзіммен жақсымын

Бұл қиын!

о түнгі өмір

Мен ең жалқау көбелекпін

Екіжүзділігіңнің тәтті гүлінде