Старик - Зимавсегда

все к чему ты привык старик

осыпается пылью с книг

и тебя разглядев вблизи

ужаснулся двойник

твоего непростого я

непроглядная толчея

их там столько что хоть беги

их то армия то семья

смейся громче смейся

я кладу её в твою постель

простыней белых метель

смейся просто смейся

гладкой и упругой кожи вкус

стон зацелованных уст

вот такой ты и был юнец

что в ведре полном змей птенец

и тебя разглядев вблизи

рассмеялся близнец

а город вырос и ввысь и в край

забивая по сотне свай

и жевал тебя как насвай

и схаркнул тебя на асфальт

смейся громче смейся

всякой двери ключ подходит мой

и мы танцуем с тобой

смейся просто смейся

пусть однажды ты меня убьешь

по рукоять в сердце нож

қартқа үйреніп қалғанның бәрі

кітаптардың шаңы

және сені жақыннан көру

қорқынышты қос

сенің қиын өзің

өтпейтін тобыр

олардың кем дегенде жүгіретіндері соншалықты көп

олардың әскері – отбасы

қаттырақ күлу

Мен оны сенің төсегіңе жатқыздым

ақ боранның парақтары

күліңіз тек күліңіз

тегіс және серпімді тері дәмі

сүйген еріндердің ыңырсыды

осылай жас едің

жыланға толы шелектегі балапан екенін

және сені жақыннан көру

егіз күлді

қала өсіп-өркендеп, шетіне дейін өсті

жүздеген қадаларды айдау

және сені насвай сияқты шайнады

және сені тротуарға түкіріп жіберді

қаттырақ күлу

Әрбір есіктің кілті менікі

ал біз сенімен билейміз

күліңіз тек күліңіз

Бір күні сен мені өлтіресің

пышақтың жүрегіне сабына дейін