Девочка Гонк-Конга - Ёлка, Купер

В порту Гонк Конга сидел на пристани долго,

Смотрел куда-то вдаль где на волнах качались джонги,

Я релаксовал наблюдал за рыбаками в океан плевал,

На воде круги меня сбивали с толку,

Бутылка къянцзи пуста уже в моей руке,

В тоске пребывал я на кармане нет лавэ,

Город чужой за спиной стоял как скала,

Стеной навесной из бетона и стекла,

Красота огней неона отражалась в воде,

Ты где та которая во мне снишься в каждом сне,

Под темно-красным небом однажды вечером я,

Оказался в теме где состоялась эта встреча,

Тату на плече кривые улочки Гонк Конга,

Сердце моё билось ударами гонга.

Бродил я по Гонк Конгу без особого смысла,

Во рту от дикого риса по-тайски было кисло,

Облака зависли, накрыв город портовый,

Где убогости плед где небоскребы и трущобы,

Спорят в равновесии законы ровного контраста,

Местная красота для таких как я туристов,

Гонк Конг тесен на улочках копоть и сажа,

Шлюхи их лажа салон кольте массажа,

Красит в постэль элементы пейзажа Востока,

Как цветок ока как цветущая роза,

В моем сердце заноза выпала с губ папироса,

На её ноги смотрел на них же смотрели матросы,

Она скучала просто среди шумной толпы,

Веером махала глазами встретились мы,

На одном пути мерцали два одиночества,

Вот что это значит когда душе петь хочется.

По-русски улыбнулась она глазами узкими,

Читались мыслы грустные шагнул я к ней,

Из мира мимики теней просил я мысли познакомиться,

С актрисой театра драматических людей,

Готов я был представиться очень хотел понравиться,

В ресторанчик пригласить янцзи где наливается,

Предложить салат киши немного стать поближе,

Ведь юмора и страсти леди как она не лишены,

Мечтал секунды пролетели я смотрел застыв,

В моей душе порыв оборвал какой-то взрыв,

В горле надрыв сердца моего постыл,

Огромный бык китайский жестами остановил,

За майку жестко схватил крепко притянул к себе,

И выдал монолог на чисто русском языке:

«Это мадам Вонг её муж мастер Тонг босс местных триад

Куда ты прешься, брат?».

Гонконг портында мен пирсте ұзақ отырдым,

Мен алыстағы бір жерге қарадым, онда джонгтар толқында тербеліп жатыр,

Мен балықшылардың мұхитқа түкіргенін көріп, босаңсып қалдым,

Суда шеңберлер мені шатастырды,

Кянджи бөтелкесі менің қолымда бос,

Қиналдым, қалтамда түк жоқ,

Артындағы жат қала жартастай тұрды,

Бетон мен шыныдан жасалған топсалы қабырға,

Суда шағылысқан неон шамдарының сұлулығы,

Әр түсімде армандайтын сен қайдасың,

Қара қызыл аспан астында бір кеште мен

Мен осы кездесу болған тақырыпты аяқтадым,

Гонконгтың қисық көшелерінің иығына татуировкасы,

Менің жүрегім гонгтармен соғып жатты.

Мен Гонконгты көп қиналмай кездім,

Тай жабайы күріш аузымда қышқыл болды,

Бұлттар портты қаланы жауып тұрды,

Көрпенің бейшарасы қайда, зәулім үйлер мен қараңғылықтар қайда,

Қарама-қарсылық заңдары тепе-теңдікте дәлелдейді,

Мен сияқты туристер үшін жергілікті сұлулық,

Гонконг күйе мен күйе көшелерінде тар,

Жезөкшелер оларға массаж салоны

Төсекте Шығыс пейзажының элементтерін бояйды,

Көздегі гүлдей, гүлдеген раушан сияқты,

Менің жүрегімде темекінің ернінен сынық түсті,

Мен оның аяқтарына қарадым, матростар оларға қарады,

Ол жай ғана шулы топты сағынды,

Жанкүйер сияқты көздерін бұлғап, біз кездестік,

Бір жолда екі жалғыздық жыпылықтады,

Жанның ән айтқысы келетіні осы.

Ол қысық көздерімен орысша күлді,

Қайғылы ойлар оқылды, мен оған қарай қадам бастым,

Көлеңкелердің мимика әлемінен мен танысу үшін ой сұрадым,

Драмалық халық театрының актрисасымен,

Мен өзімді таныстыруға дайын едім, қуантқым келді,

Янджи құйылған мейрамханаға шақырыңыз,

Жақындау үшін киш салатын ұсыныңыз,

Өйткені, ол сияқты ханымдар әзіл мен құмарлықсыз емес,

Мен секундтардың зымырап өткенін армандадым, қатып қалғанымды көрдім,

Менің жанымда асығыс қандай да бір жарылысты үзді,

Тамағымда жүрегімдегі мұң салқын,

Үлкен қытай бұқасы ыммен тоқтады,

Ол көйлекті мықтап ұстады да, өзіне қатты тартты,

Және таза орыс тілінде монолог берді:

«Бұл ханым Вонг, оның күйеуі Мастер Тонг жергілікті триадалардың бастығы

Қайда барасың, аға?