Tablo - Yener Çevik, Eypio, Hayki

9, 10 yaşım sokakta gevrek

Sabah 4'te uyanıp işe gitmek

O sıralar öğrendim kolay değil ekmek

Almak için koşmak gerek

Semt toprak, yağmurda çamur

BİM’den bir kilo un üstüne hamur

Alamıyo'm eti rejim etmem kabul

Bin mülteci dolu habibi bavul

İstemiyo', döner ama dönmi'cek

Sevgiliye hediye de kopan çiçek

Kopup gidek üzenden öncesi

Mutlu etmeyen de meşgul etmesin

Artık böyle eski şarkılar

Entele modernlik, bizlere arabesk

Adın tende değil bende saklı yar

Kimi zaman legal kimi protest

Elinde tütününü sarar

Gözünden akan yaşı sarar

Bi' bank üstünde sabah

Edenin mi bu günah?

Greenpeace gibiyim yeşille başladım

Çalıştım konfeksiyon kotta taşladım

Votka’yla Rusya’da makarna haşladım

Benim kızım «Baba» dediğinde otuzdu yaşlarım

Yirmi küsürlerimde çatıktı kaşlarım

On beşimde hep nasırla dol avuçlarım

Hayat dediğin filmi oğlum hep karışladım

Sikenler hep tanışlarım, bu Rap’ler haykırışlarım

Bi' kalk, bi' kalk, bu katlanışlarım niye?

Sordum kendime «Nedendir saklanışlarım?»

Anti deprasan yoluyla haplanışlarım

Adım Apo diye benimde hep yasaklanışlarım

Dostlarından yersin oğlum hep kazıkları

Boğazında düğümlensin hep rızıkları

Millet toplar bütünleri, sen bozukları

Bu Yener ve Eypio ve çek kılıçları (Bitch!)

Bırakın da gülelim, bi' bitmediki hüküm

Düşünmedik üşenip ve tekmeledik düşeni

İstediğini kazanınca azaldı mı yükün?

Bi' duman olup doldu geri boğazından içeri

Mideme vuran bu şey acıdan da beter

Sekiz metrekare yerde yaşanır mı?

Yeter!

Penceremde duvar, nefesimde duman

Umut karın doyurmaz ama ayakta da tutar

Soğutmadan uzat bur’da işler hızlı

Başaramayanlar İstanbul’a kızdı

Ne bir kadın, ne şiir, ne de şarkı

Konuşulan tek şey de parasızlık

O da yaşamak için eline koz

Koluna eş, satın alır, yanına dost

Ama bu ne beni güldürür, ne de seni

Boş kafaların, boş fikirleri

9, 10 жаста көшеде қытырлақ

Таңертеңгі сағат 4-те тұрып, жұмысқа барыңыз

Нанның оңай емес екенін сол кезде білдім

Жету үшін жүгіру керек

Көрші жер, жаңбырда лай

Бір килограмм ұнға BİM қамыры

Мен ет жей алмаймын

Хабибтің чемоданы мыңдаған босқынға толы

'Мен қаламаймын', ол қайтып келеді, бірақ ол келмейді

Валентинге сыйлық ретінде кесілген гүл

Ол бұзылып, кетпес бұрын

Сізді бақытты етпейтіндер, олардың жұмысына жол бермеңіз

Ескі әндер қазір осындай

Зияткерлік заманауилық, бізге арабеск

Сенің атың теріде емес, менде жасырылған.

Кейде заңды, кейде наразылық

Қолында темекісін домалатады

Көзіңнен аққан жасты жабады

Таңертең орындықта

Бұл күнә ма?

Мен жасылдан бастаған Гринпис сияқтымын

Мен жұмыс істедім, мен джинсыға жондым

Мен макаронды Ресейде арақпен пісірдім

Қызым «әке» дегенде мен отыз жаста едім.

Жиырма жасымда қас-қағым түйілген

Он бес жасымда алақандарым үнемі мозолейге толы

Балам, сен өмір дейтін фильмді мен үнемі шатастыратынмын.

Мен үнемі кездесетін бәлендер, бұл рэптер менің жылауым

Тұр, тұр, неге қиналамын?

«Неге тығылып жүрмін?» деп сұрадым өзіме.

Менің таблеткаларым депрессияға қарсы

Менің атым Апо болғандықтан маған үнемі тыйым салынады

Достарыңнан жейсің, балам, әрқашан қазық

Ризықтары әрқашан көмейде қадалып қалсын

Жұрт бәрін жинайды, сен шіріксің

Бұл  Йенер           және тексеру семсерлері (Суық!)

Күлейік, бітпейтін үкім

Ойланбай, жалқау болып, өз тарапымыздан тепкіледік

Сіз қалаған нәрсеге қол жеткізген кезде жүктемеңіз төмендеді ме?

Тамағына қайтадан түтін шықты.

Менің ішімді басқан мына нәрсе аурудан да жаман

Сегіз шаршы метрде тұру мүмкін бе?

Жеткілікті!

Тереземдегі қабырға, тынысымдағы түтін

Үміт қарныңызды толтырмайды, бірақ ол сізді тірі қалдырады

Істер салқындатусыз тез созылады

Сәтсіз болғандар Ыстамбұлға ашуланды

Әйел де емес, өлең де, ән де емес

Айтылған жалғыз нәрсе – ақшаның жоқтығы

Ол да өмір сүруге қолын созады

Қолыңда жар, сатып алады, дос жаныңда

Бірақ бұл мені де, сені де күлдірмейді

Бос бастар, бос идеялар