Beniamin - Wilki

Nosił czarną koszulę, miał oczy pełne łez, a na imię Beniamin

Nie było takich miejsc w których nie chciał by być

Płakał z deszczem i nocą, gdy szukał swoich gwiazd, pytał wciąż o to samo:

Kiedy skończy się taka droga i gdzie…

Gdzie jest mój dom, dom, dom…

Lato wybuchło miłością i biegli odtąd jak białe, szalone konie

Lecz siły coraz mniej mieli w drodze we mgle

A potem poszli już razem szukać nowych gwiazd

Pytali znów o to samo

Kiedy skończy się taka droga i gdzie…

Gdzie jest nasz dom, dom, dom…

Ол қара көйлек киген, көздері жасқа толған, оның аты Бенджамин болатын

Оның болғысы келмейтін жерлері болмады

Ол жаңбырмен жылап, түнде жұлдыздарын іздегенде, сол сұрақтарды қайта-қайта қояды:

Мұндай жол қашан бітеді және қайда ...

Менің үйім, үйім, үйім қайда ...

Жаз махаббатпен басталып, содан бері олар ақ жынды аттар сияқты жүгірді

Бірақ олардың тұманда жолда күштері азайып бара жатты

Содан кейін олар бірге жаңа жұлдыздарды іздеуге шықты

Олар тағы да сол сұрақты қойды

Мұндай жол қашан бітеді және қайда ...

Біздің үй, үй, үй қайда ...