Колодец - Vs94ski

Колет и ест меня жадно

Пьёт мои редкие слёзы

Убивает ежедневно и ежечасно

Воздух колодца

Но им хотя бы можно дышать —

Скоро туго придётся

Ведь я стою по шею в петле

Воды колодца

Похож на туберкулёзный кашель

Каждый последний возглас

Заколотите над моей головой

Крышку колодца

И я не царапаю больше ногтями

Отчаянно, во тьме промозглой

Скользких, страшных, бесконечных

Стен колодца

Всё так хуёво, что я даже

Не хочу продолжать бороться

Опуская руки, оседаю как ил

На дно колодца

Каждый год как високосный

Копятся загвоздки, я оброс ими

Внутренний голос колется словно под хорусом,

Но я освоился, смирился и успокоился

И принимаю смерть в колодце с достоинством

Где-то вверху надо мною

Иногда появляется солнце

Глазам непривычно и больно

После тени колодца

В тиши я слышу радостный смех

Это ребёнок смеётся

Не подходи, а ну убирайся

Скорей от колодца!

Я чувствую что-то густое макушкой

Это ребёнок плюётся

Я абсолютно невидим

Но он дань оплатил

И бежать уже поздно

Скоро он вдоволь напьётся

Тысячу раз успев смешать

С проклятьями воду колодца

Всё так хуёво, что я даже

Не хочу продолжать бороться

Опуская руки, оседаю как ил

На дно колодца

Каждый год как високосный

Копятся загвоздки, я оброс ими

Внутренний голос колется,

Но я каким-то образом смирился и успокоился

И принимаю смерть в колодце с достоинством

Мені ашкөздікпен шаншып жейді

Менің сирек көз жасымды ішеді

Күнделікті және сағат сайын өлтіреді

жақсы ауа

Бірақ, кем дегенде, олар дем алады -

Жақында қиын болады

Неге десеңіз, мойынға дейін ілгекпен тұрып жатырмын

құдық суы

Туберкулездік жөтелге ұқсас

Әрбір соңғы жылау

Менің басыма ұрыңыз

жақсы жабу

Ал мен енді тырнағыммен тырнамаймын

Үмітсіз, қараңғы қараңғыда

Тайғақ, қорқынышты, шексіз

құдық қабырғасы

Бәрі соншалықты нашар, тіпті мен де

Мен ұрысты жалғастырғым келмейді

Қолымды төмен түсіріп, мен лай сияқты отырамын

Құдықтың түбіне дейін

Әр жыл кібісе жыл сияқты

Төбешіктер үйіліп жатыр, мен олардан асып кеттім

Ішкі дауыс хор астында тұрғандай,

Бірақ үйреніп, татуластым, тынышталдым

Ал мен құдықтағы өлімді абыроймен қабылдаймын

Менің үстімнен бір жерде

Кейде күн шығады

Көздер әдеттен тыс және ауырады

Құдықтың көлеңкесінен кейін

Тыныштықта мен қуанышты күлкі естимін

Мына бала күледі

Келме, бірақ шық

Тезірек құдықтан!

Мен басымның үстінде қалың бірдеңені сеземін

Бұл бала түкіреді

Мен мүлдем көрінбейтінмін

Бірақ ол құрмет көрсетті

Ал жүгіруге тым кеш

Жақында ол жеткілікті түрде ішеді

Мың рет араласып үлгерді

Құдықтың суына қарғыспен

Бәрі соншалықты нашар, тіпті мен де

Мен ұрысты жалғастырғым келмейді

Қолымды төмен түсіріп, мен лай сияқты отырамын

Құдықтың түбіне дейін

Әр жыл кібісе жыл сияқты

Төбешіктер үйіліп жатыр, мен олардан асып кеттім

Ішкі дауысы дірілдеп тұр

Бірақ мен әйтеуір татуласып, тынышталдым

Ал мен құдықтағы өлімді абыроймен қабылдаймын