Feriğim - Volkan Konak

Sevgilim

Yeşil eriğim benim

Ben içine hapsolmuş çekirdeğinim senin

Hapiste günler ağır geçer diyorlar

Olsun be

Ben vazgeçtim hürriyetimden

Yeter ki yetim bir çocuk gibi bırakma yüreğimi

Zira sensiz bu can bir yüktür yüreğime

Kaldır öpülesi anlını ve bak bana

Gördün mü gülüm

Bir tek gözlerim değişmedi yine

Bir tek gözlerim

Açılır açılır gözleri gülümün

İçlerinde yeşil çam ağaçları

Uyanışların en tazeleri

Odamızdan geçer gülüm seninle

Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm

Geceler hep peşimden koşar

Göğsüme takıp yönümü buldum

Kalp verdin onur verdin

Yetmez mi deli fişeğim

Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm

Benim en büyük kudretim

Senin sahiden şehrimde olduğunu bilmek

Hatta şuan ıslak şehrimde geceliğin ile balkondasın

Bende dokunmaya çalışıorum ince parmaklı ellerinle

Kaldır öpülesi anlını ve bak bana

Yoroz değil kararan

Yüzümde ışından ayrılmanın kederi

Biraz da işte geldik gidiyoruz un hüznü var

Ama gördün mü gülüm

Bir tek gözlerin değişmedi yine

Bir tek gözlerin

Менің қымбаттым

менің жасыл қара өрігім

Мен сенің ішіңде қамалған өзегіңмін

Түрмедегі күндердің ауыр екенін айтады

болсын

Мен еркіндігімнен бас тарттым

Жетім баладай жүрегімнен кетпесеңші

Өйткені сенсіз бұл өмір менің жүрегіме ауыр жүк

Сүйетін ойыңды алып тастап, маған қара

менің күлгенімді көрдің бе

Тек менің көзім қайта өзгерген жоқ

жалғыз көзім

Күлкімнің көзін ашу

Жасыл қарағайлар

Ең жаңа ояну

Менің күлкім сенімен бірге біздің бөлмеден өтеді

Ферім, көшеттерім, шырағым

Ей менің зизил саусағым туған жер көзім

Түндер әрқашан артымнан қуады

Кеудемді басып, жолымды таптым

Жүрек сыйладың, абырой бердің

Жетер емес пе, менің жынды петардам

Ферім, көшеттерім, шырағым

Ей менің зизил саусағым туған жер көзім

менің ең үлкен күшім

Сіздің шынымен менің қаламда екеніңізді білу

Қазірдің өзінде менің дымқыл қаламда түнгі көйлегіңмен балкондасың

Мен де сенің жіңішке саусақтарыңмен ұстауға тырысамын

Сүйетін ойыңды алып тастап, маған қара

Йороз емес

Жүзімде сәуле қалдырған мұң

Міне, кеттік, ұнның мұңы бар

Бірақ сен менің күлкімді көрдің бе?

Тек сенің көздерің өзгерген жоқ

жалғыз көзің