Kadınım - Doğum (Şiir) - Volkan Konak

Bana memleket, bana su, bana tat, bana uyku, bana rüzgar gibi gelen sevgilim

Gülüşünü kücük bir cocuktan alan, yastıkta başını bıraktıgı ize kurban oldugum,

Eser durusun hafızamda ve orda hiç bir sey yok senden önceme ve sana ait

olmayan,

Son hayalım, ne güzel sey seni sevmek

Elleri küçük sevgilim,

Ne güzel şey seni hatırlamak,

Etimde soguk kara saplı bir bıcak gibi değil,

Hasret ateşiyle dövülmüş sımsıcak bir demir gibi,

Ne güzel şey düşünmek seni bunca kalabalıkta ve bunca yorgunluklarımın içinde,

Son hasretim, sana olan hudutsuz sevdamı

Manalyo kokulu başını kollarımın arasına alıp,

Senin o memleket gözlerine saatlerce bakmalıyım kı anlatabileyim,

Senın yanıbaşında ve sevkat o dolu gögsünde uyumalıyım,

Çünkü ben senin her yanın çiçek acmış, yemişlerle dolu fidana benzeyen güzel

yüzüne hasret yaşayamam,

Son sözüm, keşke bu gece gelincik ciceği takabilseydim, karadeniz bahcelerinden

En güzel bestelerimi yalnız sana söyleyebilseydim bu gece,

Mehtap uyanamadan gune merhaba diyebilseydim, okyanus kalbimde bir yelkenli

gibi sarhoş olup sahillere vurabilseydim,

Acmaya duran gülüm, işitiyor musun beni, ustamın deyimiyle, şu kaınat denen

nesnenin içinde

En çok sevdiğim yürek, üzerine en cok titrediğim insan kalbi, senin gögsünün

içine takılı olanıdır,

Anası bana bir oğlancık doğurdu,

Kaşsız, sarı bir oğlan,

Masmavi kundağında yatan,

Bir nurtopu, üç kilo ağırlığında,

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu kore’de,

Sarı ayçiçeğine benziyorlardı,

Makartır kesti onları

Gittiler ana sütüne bile doymadan

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu yunan zindanlarında

Babaları kurşuna dizilmiş,

Bu dünyada birinci görülecek şey diye demir parmaklığı gördüler…

Benim oğlan dünyaya geldiği zaman

Çocuklar doğdu anadolu’mda,

Mavi gözlü, kara gözlü, elâ gözlü bebeklerdi,

Bitlendiler doğar doğmaz,

Kim bilir, kaçı sağ kalır mucize kabilinden,

Benim oğlan benim yaşıma bastığı zaman

Ben bu dünyada olmayacağım, evet

Ama harikulâde bir beşik olacak dünya

Siyah, beyaz, sarı,

Bütün çocukları sallayan,

Mavi atlas döşekli bir beşik…

Son hayalım, son hasretim, son sözüm, nartanem, yutkunuşum, uyanışlarımın en

güzeli…

Kadınım benım, kadınım, kadınım, kadınım benım …

Маған үй, су маған, дәм маған, ұйықтау маған, Жел болып келген сүйіктім

Кішкентай баланың күлкісін алып, басын жастықта қалдырған тыртықтың құрбаны болдым,

Шығарма менің жадымда қалды, ол жерде сенен бұрын маған тиесілі ештеңе жоқ.

емес,

Менің соңғы арманым, сені жақсы көру қандай тамаша

Қолдар кішкентай қымбаттым,

Сізді еске алу қандай жақсы

Менің етімде суық қара сапты пышақ сияқты емес,

Сағыныш отымен соғылған ыстық темірдей,

Осындай қалың топта және менің барлық шаршағанымда сені ойлау қандай жақсы,

Соңғы сағынышым, саған деген шексіз махаббатым

Мен сенің магнолия хош иісті басыңды қолыма аламын,

Түсіндіру үшін мен сенің туған жеріңе бірнеше сағат қарауым керек.

Мен сенің жаныңда және сенің кеудеңде ұйықтауым керек,

'Себебі мен сенің айналаң гүлге толы, жидектерге толы көшет сияқты әдемімін

Мен сенің жүзіңді аңсамаймын,

Соңғы сөзім, бүгін түнде көкнәр гүлін киіп алсам ғой, Қара теңіз бақтарынан

Бүгін кешке мен сізге ең жақсы шығармаларымды айта алсам,

Егер мен ай сәулесі оянған күнге сәлем бере алсам, мұхит менің жүрегімдегі желкенді қайық

Егер мен мас болып, жағажайларды соғып алсам

Аяушылықты тоқтатқан раушан гүлім, естисің бе, қожайынның сөзімен айтқанда, мына ғаламат

объектінің ішінде

Мен ең жақсы көретін жүрегім, ең қадірлейтін адам жүрегім – сенің кеудең.

оған қосылған,

Анасы маған ұл туды,

Қасы жоқ аққұба бала,

Қоңыр көк орамалда жатып,

Жеңіл доптың салмағы үш килограмм,

Балам дүниеге келгенде

Кореяда балалар дүниеге келген,

Олар сары күнбағысқа ұқсады,

Мақатыр оларды кесіп тастады

Олар ана сүтіне тоймай кетіп қалды.

Балам дүниеге келгенде

Балалар грек зындандарында дүниеге келген

Олардың әкелері атылды,

Олар бұл дүниеде бірінші көретін нәрсе ретінде темір қоршауды көрді ...

Балам дүниеге келгенде

Анадолымда балалар дүниеге келді,

Олар көк көзді, қара көзді, жаңғақ көзді сәбилер еді,

Биттер туа салысымен,

Кім біледі, олардың қаншасы керемет түрде аман қалады,

Балам менің жасымда болғанда

Мен бұл дүниеде болмаймын, иә

Бірақ әлем керемет бесік болады

қара, ақ, сары,

Барлық балаларды шайқап,

Көк атлас матрасы бар бесік…

Соңғы арманым, соңғы сағынышым, соңғы сөзім, нартаным, қарлығашым, ең оянуым.

әдемі…

Менің әйелім, менің әйелім, менің әйелім, менің әйелім...