Flamme bin ich sicherlich - Vogelfrey

Dort auf den Straßen steht das Volk es harret starr und staunet

Stumm erklingt aus trock‘ner Kehl‘ ein Wort von Angst geraunet

Vom Berg hinab das Feuer kriecht voll Menschenhass und Grimme

Und wie die Lohe näher kommt erhebt sich eine Stimme

Ja ich weiß woher ich stamme

Ungesättigt gleich der Flamme

Glühe und verzehr ich mich

Aus dunklen Klüften springt hervor der Lava gleißend Licht

Entzündet einen alten Greis dass wissend er nun spricht

Andächtig zieht er zum Markt sich an den Pöbel wendet

Mit fremder Stimme kündet er das Licht des Wissens spendet

Ja ich weiß woher ich stamme

Ungesättigt gleich der Flamme

Glühe und verzehr ich mich

Hörig ihr der Engelssprache die in falschen Büchern steht

Ja mein‘ Herzensglut sinnt böse Rache fremder Zungen Nachtgebet

Horcht und brennt zu Asche ohne Wortsinn und Verstand

Denn Tag und Nacht ihr werdet lauschen nach den Stimmen aus der Wand

Dies also sprach der fremde Mann verging zu Rauch und schwand

Bald war sein Wort verhallet schon erhört im ganzen Land

So pries er redsam allen Leuten den Weg hinaus zum Licht

Doch auf den Straßen steht das Volk steht dort und versteht ihn nicht

Ja ich weiß woher ich stamme

Ungesättigt gleich der Flamme

Glühe und verzehr ich mich

Licht wird alles was ich fasse

Kohle alles was ich lasse

Flamme bin ich sicherlich

Көшеде адамдар сол жерде тұрып, қарап, қадалады

Кеуіп қалған тамағынан қорқыныш сөзі үнсіз естіледі

Таудан төмен қарай от мисантропия мен қаһарға толы

Ал жалын жақындаған сайын дауыс көтеріледі

Иә Мен қайдан келгенімді білемін

Қанықпаған жалынға тең

Мен өзімді жарқыратып, тұтынамын

Жарқыраған лаваның қараңғы шұңқырларынан жарық бұлақтар

Қарт кісінің қазір сөйлеп тұрғанын біле тұра, күйдіреді

Тынышпен базарға барып, топырлағандарға сөйлейді

Біртүрлі үнмен білім нұрын жариялайды

Иә Мен қайдан келгенімді білемін

Қанықпаған жалынға тең

Мен өзімді жарқыратып, тұтынамын

Жалған кітаптардағы періштелердің тілін тыңда

Иә, жүрегімде зұлымдық кек бөтен тіл түнгі намаз

Тыңдап, тура мағынасы мен түсінігі жоқ күлге айналады

Өйткені күндіз-түні қабырғадағы дауыстарды тыңдайсың

Осыны айтып, бейтаныс адам түтінге батып, жоғалып кетті

Оның сөзі көп ұзамай бүкіл елге естілді

Сондықтан ол барлық адамдарға нұрға апаратын жолды мәнерлеп мадақтады

Бірақ халық көшеде тұрып, оны түсінбейді

Иә Мен қайдан келгенімді білемін

Қанықпаған жалынға тең

Мен өзімді жарқыратып, тұтынамын

Жарық мен түсінетін барлық нәрсеге айналады

Мен қалдырғанның бәрін көмір

Мен, әрине, жалынмын