Dannys Dreaming - Viktoria Tolstoy

Danny stopped and turned to me he remembered suddenly

White night in a garden with trees

standing just like pillars you see

Every moment has its shadow

Every minute has a twin to follow

Danny stood and gazed at me blinded by the memory

White night and his marvellous eyes

I got to go now

let go of my hand now

Maybe i’ll call you tomorrow

Дэнни тоқтап, маған бұрылды, ол кенет есіне түсті

Ағаштары бар бақшадағы ақ түн

Сіз көріп тұрған тіректер сияқты тұрыңыз

Әр сәттің өз көлеңкесі бар

Әр минутта егіз бағыт бар

Дэнни тұрды да, есімнен соқыр болып маған қарады

Ақ түн және оның керемет көздері

Мен қазір баруым керек

Қазір менің қолымнан кетсін

Мүмкін ертең телефон соғармын