La noia - Vasco Rossi

La noia, la noia, la noia, la noia, la noia

Io non ci vivo più, restaci tu qui!

Soffrirò di nostalgia

Ma devo uscire fuori da qui

Io devo, io devo, io devo, io devo!

E come dicevi tu: «tornerai qui

Solo quando avrai bruciato tutto

Solo allora sì»

E la noia, la noia, la noia

Che hai lasciato qui

Quella noia che c’era nell’aria

Che c’era nell’aria allora è ancora qui

È qui che ti aspetta sai

E tu ora non puoi certo più scappare

Come hai fatto allora

Ora sai che vivere

Non è vero che c'è sempre da scoprire

E che l’infinito è strano, ma per noi, sai

Tutto l’infinito finisce qui

Жалқаулық, зерігу, зерігу, зерігу, зерігу

Мен енді ол жерде тұрмаймын, сен осында қал!

Мен сағыныштан зардап шегемін

Бірақ мен бұл жерден кетуім керек

Мен керек, мен керек, мен керек, мен керек!

Сіз айтқандай: «Сіз осында қайтасыз

Барлығын өртеп жібергенде ғана

Сонда ғана иә»

Және зерігу, зерігу, зерігу

Сіз осы жерден кетіп қалдыңыз

Бұл ауада болған зерігу

Ол кезде ауада болған нәрсе әлі де осында

Бұл сізді күтетін жер, сіз білесіз

Енді сіз қашып құтыла алмайсыз

Сонда қалай істедің

Енді сіз не өмір сүру керектігін білесіз

Әрқашан ашылатын бірдеңе болады деген дұрыс емес

Ал бұл шексіздік біртүрлі, бірақ біз үшін, білесіз бе

Барлық шексіздік осында бітеді