Я жизнь не тороплю - Вахтанг Кикабидзе

Ах, как долго тянулось время в детстве

Ах, как звонко тогда стучало сердце

Мне те кто старше двадцати казались древними почти

И все дни и ночи я старался очень, поскорее подрасти

Однажды я и эту грань перешагнул

И на себя уже с улыбкою взглянул

И вот живу и жизнь люблю

Своих годов летящих я не тороплю

Ах, как в двадцать зари сияла кромка

Ах, как в двадцать звучали песни громко

Мне тот кто старше сорока был чем-то вроде старика

Он забыл о счастье, он болеет чаще, и я жалел его слегка

Однажды я и эту грань перешагнул

И на себя уже с улыбкою взглянул

И вот живу, и жизнь люблю

Своих годов летящих я не тороплю

Жаль, что стали теперь длиннее ночи

Жаль, что стали календари короче

Дорога кружится моя со мной идут мои друзья

Где наступит старость где придет усталость до сих пор не знаю я

Однажды я и эту грань перешагну

И на себя с улыбкой грустною взгляну

И буду жить и жизнь любить

Свои года не стану гнать и торопить

Әй, балалық шақта қаншама уақыт өтті

О, ол кезде жүрек соғып тұрғаны қандай қатты

Маған жиырмадан асқандар көнедей көрінетін

Ал мен күндіз-түні тезірек есеюге тырыстым

Бірде мен бұл сызықтан өттім

Ал мен өзіме күлімдеп қарадым

Ал қазір мен өмір сүріп, өмірді сүйемін

Мен ұшатын жылдарымды асықпаймын

Әй, жиыр таңның атысы қалай жарқырады

Әй, жиырмада әндер қандай қатты естілді

Мен үшін қырықтан асқан адам қарт адамдай болды

Бақыт дегенді ұмытты, жиі ауырады, мен оны аздап аядым

Бірде мен бұл сызықтан өттім

Ал мен өзіме күлімдеп қарадым

Міне, мен өмір сүремін және өмірді жақсы көремін

Мен ұшатын жылдарымды асықпаймын

Қазір түндердің ұзарып кеткені өкінішті

Күнтізбелердің қысқарып кеткені өкінішті

Менің жолым айналады, достарым менімен бірге жүреді

Кәрілік қайда келеді, шаршау қайда келеді, мен әлі білмеймін

Бір күні мен бұл шекарадан өтемін

Ал мен өзіме мұңды күлімсіреп қарайтын боламын

Ал мен өмір сүремін және өмірді сүйемін

Мен жылдарымды айдап, асықпаймын