В ладони ладонь - HORUS

Проверяй меня перронами и съемными квартирами,

Безденежьем, упадком сил, попыткой эпатировать,

А Я пытаюсь экспортировать злобу в сатиру,

Инициативу подхватив, хочешь эксплуатировать,

Того, кто стал для тебя экс.

В твоей френдзоне вечно,

Что не день, так новый мальчик в кепочке венком увенчанный.

Очередной тебе мурчит на ухо, че-то лечит, весь на Burberry,

Но все равно какой-то одноклетчатый.

И это вряд ли треп за бренды с альбиона родом,

Тусклое кольцо на безымянном, как у Фродо,

Рокот грома слушать в комнате пустой, поверь, получше рока.

Верить дурам, что тебе добавят по наросту к рогу.

Тут короста между ребер гробит, Мой космос — здорова!

Мы поржем с любовных треугольников, что стали ромбами,

Не заметив кто-то кол игольный это сердце робко,

Снова хочет взять контроль над тем, что в черепной коробке.

Припев:

Какими разойтись тропами, не важно,

Они сведут нас с тобой, пойми.

Жизнь — то ли рулетка, то ли лото, скажи,

Важен ли тебе сектор, в ладони ладонь…

Это радикальная любовь, радикальней некуда,

Тут нету лиц, в сердце столицы мы серые некто,

Нервно и пасивно, мы мерзнем вновь, как в Новосибе негры,

Вновь без сил и немо моросит дождиком сивым небо.

Красива небыль на страницах на книг,

Реальность тащит за руки

В хрущевки к пресмыкающимся зомбо-ящикам,

В нас целятся взгляды немигающие,

Как у ящеров, из недр темных нор смердящих.

Вэлком в настоящее, такое грязно-серое,

Во всей красе и так вот, я опять вернусь к твоей двери.

Как Одиссей в Итаку.

Если нет, то эпитафию спаяй из всех метафор,

Ну, а эта песня пусть послужит в роли кинотафа мне.

И тут базара нет, я нем и глух к малоимущим,

Ведь до райской кущи путь, вопрос меня мало*бущий,

Мне бы лишь твоя рука в моей руке — пустяк ведь сущий,

Ведь важней всего эти два сердца гулко в ребра бьющие.

Мені платформалар мен жалға алынған пәтерлермен тексеріңіз,

Ақшаның жетіспеушілігі, күш жоғалту, соққыға тырысу,

Мен зұлымдықты сатираға шығаруға тырысамын,

Бастаманы қолға алып, сіз пайдаланғыңыз келеді,

Сен үшін бұрынғы болған адам.

Мәңгілік достық аймағыңызда

Қандай күн емес, сондықтан гүл шоқтары тәжін киген қалпақша жаңа бала.

Тағы біреуі құлағыңызда ызылдап, бірдеңені емдейді, барлығы Burberry-де,

Бірақ бәрібір бір жасушалы.

Бұл Альбион брендтері туралы әңгіме емес,

Фродо сияқты атаусыз сақина,

Бос бөлмеде күн күркіреуін тыңдаңыз, маған сеніңіз, бұл роктан жақсы.

Ақымақтардың мүйізіңізге өсім қосатынына сеніңіз.

Қабырғаның арасындағы қотыр бұзылды, Кеңістігім сау!

Біз ромбқа айналған махаббат үшбұрыштарынан жейміз,

Біреудің ине шанағын байқамай бұл жүрек қорқақ,

Бас сүйектегі нәрсені қайтадан бақылауға алғысы келеді.

Хор:

Қай жолды ажырату маңызды емес,

Олар сені екеумізді біріктіреді, түсініңіз.

Өмір не рулетка, не лото, айтшы

Сіз үшін сектор маңызды ма, алақаныңызда ...

Бұл түбегейлі махаббат, одан радикалды еш жерде жоқ

Мұнда жүздер жоқ, астананың қақ ортасында біз сұрмыз,

Жүйке және пассивті біз Новосибирскідегі қаралар сияқты қайтадан тоңамыз,

Қайтадан күш-қуатсыз, мылқаулықпен боз аспан жаңбыр жауады.

Кітап беттерінде әдемі фантастика,

Шындық қолмен сүйрейді

Хрущевте қорқынышты зомби қораптарына,

Жалт-жұлт етпейтін көзқарастар бізге бағытталған,

Қараңғы шұңқырлардың қойнауынан сасыған кесірткелер сияқты.

Нағыз, соншалықты лас сұр түске қош келдіңіз

Оның барлық даңқымен және осылайша, мен сіздің есігіңізге қайта ораламын.

Одиссейден Итакаға дейін.

Олай болмаса, эпитафияны барлық метафоралардан дәнекерлеңіз,

Жарайды, бұл ән мен үшін кинематографиялық қызмет болсын.

Бұл жерде базар жоқ, мен кедейлерге мылқау, саңыраумын,

Ақыр соңында, мен үшін жұмаққа апаратын жол аз ғана сұрақ,

Мен сенің қолыңды ғана қолымда алар едім - бұл ұсақ-түйек, сайып келгенде,

Ең бастысы, бұл екі жүректің қабырғасында қатты соғуы.