Die Heidenburg - Ungfell

In Sturmesnacht, mit wilder Macht

Der Wahnsinn durch das Dickicht lacht

In trübem Schein, der alte Hain

Samt Heidenvolk zu Kraft erwacht

Weh' dem Christenpack, das sich hierhin begibt

Die Heidenburg wacht über uns

Ein Gott liegt hier besiegt

Weh' dem heilig' Wort, dem Pfaffen und dem Kreuz

Die Heidenburg wacht über uns

Wer Herden folgt bereut’s

Wurzelwerk, Runenstein

Des Waldes Ruf soll unser sein

Die fahle Maid das Gold verspricht

Doch Pech und Schwefel lügen nicht

Nachtvolk, Erdgetier

Von nah und fern versammelt hier

Ein Leben lang nach Sinn gegraben

Verlässt der Mensch die Welt mit Klagen

Türme ragen kalt und tödlich auf

Und in der Ferne, der erste Sonnenstrahl

Дауылды түнде, жабайы күшпен

Жындылық қалың бұтаның арасынан күледі

Күңгірт жарықта ескі тоғай

Пұтқа табынушылармен бірге халық билікке оянды

Мұнда баратын христиандар тобына қасірет!

Гейденбург бізді бақылайды

Мұнда бір құдай жеңілген

Қасиетті сөзге, діни қызметкерге және айқышқа қасірет!

Гейденбург бізді бақылайды

Үйірге ерген адам өкінеді

тамыр жүйесі, рун тас

Орманның шақыруы біздікі болады

Алтынға уәде берген бозғылт қыз

Бірақ сәтсіздік пен күкірт өтірік айтпайды

түнгі адамдар, жердегі тіршілік иелері

Алыс-жақыннан осында жиналды

Мағынаны іздеу өмір бойы

Адам дүниені жоқтаумен тастап кетеді

Мұнаралар суық және өлімге әкеледі

Ал алыста, күннің алғашқы сәулесі