Исповедь странника - Ударная волна

«Исповедь странника»

1. Я исповедь вам расскажу,

Как под серебряной звездою я один бреду.

Далёк и труден долгий путь,

Ищу ночлег, пусть сжалится хоть кто-нибудь.

И лунный свет крадёт у жизни часы,

Всё ближе к смерти, а мне ещё идти, идти.

За горизонтом плещется Млечный путь,

А я иду, чтоб свою любовь вернуть!

Пр.: Пусть она меня не ждёт,

Я прожил жизнь — мне дорога вперёд.

Она не повторит мою судьбу,

Я ухожу, потому что люблю.

2. Она не будет страдать,

Но боль потери в её сердце тяжело унять.

На плечи давит печаль,

Я покидаю этот мир, мне умирать не жаль.

Пустите в дом, в последний раз заночевать.

Я так ослаб, а мне ещё рассвет встречать.

В последний раз пройду я по родной земле

И вдруг растаю в предрассветной мгле.

Пр.

3. Я исповедь вам расскажу,

Как под серебряной звездою я один бреду.

Я сделаю последний шаг…

«Бейтаныс адамның мойындауы»

1. Мен саған мойындаймын,

Күміс жұлдыздың астында жалғыз қыдырамын.

Алыс та қиын жол ұзақ,

Түнге баспана іздеп жүрмін, біреу аясын.

Ал ай сәулесі өмірден сағаттарды ұрлайды,

Өлімге жақындау, мен әлі баруым керек, кет.

Құс жолы көкжиекте шашырап,

Ал мен махаббатымды қайтарамын!

П .: Ол мені күтпесін,

Мен өз өмірімді өткіздім - менің алға қарай жолым бар.

Ол менің тағдырымды қайталамайды,

Мен сүйгендіктен кетемін.

2. Ол қиналмайды,

Бірақ оның жүрегіндегі жоғалту ауыртпалығын жеңілдету қиын.

Қайғы иығына басады,

Кетемін бұл дүниеден, Өлгеніме өкінбеймін.

Мені үйге соңғы рет түнеуге рұқсат етіңіз.

Мен соншалықты әлсізмін, мен әлі таңды қарсы алуым керек.

Соңғы рет туған жерімді аралаймын

Мен кенеттен таң алдындағы тұманға еріп кеттім.

т.б.

3. Мен саған мойындаймын,

Күміс жұлдыздың астында жалғыз қыдырамын.

Мен соңғы қадамды жасаймын...