The Ent and the Ent-Wife - Tolkien Ensemble

When Spring unfolds the beechen leaf, and sap is in the bough;

When light is on the wild-wood stream, and wind is on the brow;

When stride is long, and breath is deep, and keen the mountain-air,

Come back to me!

Come back to me, and say my land is fair!

When Spring is come to garth and field, and corn is in the blade;

When blossom like a shining snow is on the orchard laid;

When shower and Sun upon the Earth with fragrance fill the air,

I’ll linger here, and will not come, because my land is fair.

When Summer lies upon the world, and in a noon of gold

Beneath the roof of sleeping leaves the dreams of trees unfold;

When woodland halls are green and cool, and wind is in the West,

Come back to me!

Come back to me, and say my land is best!

When Summer warms the hanging fruit and burns the berry brown;

When straw is gold, and ear is white, and harvest comes to town;

When honey spills, and apple swells, though wind be in the West,

I’ll linger here beneath the Sun, because my land is best!

When Winter comes, the winter wild that hill and wood shall slay;

When trees shall fall and starless night devour the sunless day;

When wind is in the deadly East, then in the bitter rain

I’ll look for thee, and call to thee;

I’ll come to thee again!

When Winter comes, and singing ends;

when darkness falls at last;

When broken is the barren bough, and light and labour past;

I’ll look for thee, and wait for thee, until we meet again:

Together we will tkae the road beneath the bitter rain!

Together we will take the road that leads into the West,

And far away will find a land where both our hearts may rest.

Көктем балмұздақ жапырағын жайып, шырын бұтағында болғанда;

Жабайы ағаш ағынында жарық, ал жел маңдайда болса;

Қадам ұзын, дем терең  таудың ауасы өткір болса,

Маған қайтып кел!

Маған қайтып кел, жерім  әділ   дең!

Көктем гаркаға және өріске келгенде, ал жүгері пышақта;

Қалған бақта жарқыраған қардай гүлдегенде;

Жер бетіндегі жаңбыр мен күн жұпар иіспен ауаны толтырғанда,

Мен осында кідіремін, келмеймін, өйткені менің жерім әділ.

Жаз әлемде жатқанда, алтын түсте

Ұйқыдағы жапырақтардың астында ағаштардың армандары ашылады;

Орманды алқаптар жасыл және салқын, ал батыста жел болғанда,

Маған қайтып кел!

Маған қайтып келіңіз және менің жерім ең  ең   ең              айтыңыз!

Жаз ілулі жемісті жылытып, жидекті қоңыр күйдіргенде;

Сабан алтын, құлақ ақ, егін қалаға келгенде;

Батыста жел соққанда, бал төгіліп, алма ісінгенде,

Мен мұнда Күннің астында қалдым, өйткені менің жерім ең жақсы жер!

Қыс келгенде, төбе мен орманды қыс жабайы қырады;

Ағаштар құлап, жұлдызсыз түн күнсіз күнді жұтып қойғанда;

Ажал шығыс та жел болса сосын ащы жаңбыр             

Мен сені іздеп, қоңырау шаламын;

Мен қайтадан келемін!

Қыс келіп, ән біткенде;

ақырында қараңғылық басылғанда;

Сынған кезде бедеу бұтақ, ал жарық пен еңбек өткен;

Мен сені іздеймін және қайта кездескенше күтемін:

Біз бірге жаңбыр астында жолды кесеміз!

Батысқа апаратын жолды бірге аламыз,

Алыстан екеуміздің де жүрегіміз демалатын жерді табады.