The Day You Were Born - The Parlor Mob

In the day you were born when you fell to the earth

When the sun hit your eyes when it shadowed your birth

You were perfect enough

You were flowers held over the sea

You mother was moonlight

Your father the stars

You were free of illusion, delusion of scars

Before innocence fell to the wolves before blood was drawn

Before innocence fell to the wolves before blood was drawn

And the moon and the infinite tree

When all that you were was to be

The moment you truly were more than yourself you knew what it was to be free

And there you were taught of desire and shame

Of the sickness of sorrow the weakness of blame

When your spirit was held to the flames of your wanton mind

It was there you knew loss, it was there you knew pain

The storm raged in your heart;

thunder, lightning it rained

«Is this human?», you ask yourself over and over again

«Is this human?», you ask yourself over and over again

The silence that turned you to stone

The sufferin' that left you alone

When hope was forsaken you carried your cross

To the stillness that led you back home

By the sun and the illness of man

Through everything made with intent

Your reflection begins to appear through your love

It’s the light that your soul understands

The silence that turned you to stone

The sufferin' that left you alone

When hope was forsaken you carried your cross

To the stillness that led you back home

Your vessel in carrying hands

Fell back to the water from man

You accept what you don’t understand

The sun and the illness of man

Сіз дүниеге келген күні, жерге құлаған кезде

Күн көзіңізге тиген кезде, ол сіздің туылуыңызға көлеңке түсіргенде

Сіз жеткілікті мінсіз болдыңыз

Сендер теңіз үстіндегі гүлдер едіңдер

Анашым ай нұры едіңіз

Сіздің әкеңіз жұлдыздар

Сіз иллюзиядан, тыртықтардың адасуынан ада болдыңыз

Қан төгілмей тұрып, қасқырларға жазықсыздық құлағанға дейін

Қан төгілмей тұрып, қасқырларға жазықсыздық құлағанға дейін

Ал ай мен шексіз ағаш

Сіз болғанның бәрі болған кезде

Сіз өзіңізден гөрі шынымен болған сәт, сіз оның не екенін білдіңіз

Сол жерде сені қалау мен ұятқа үйретті

Қайғы ауруынан кінәнің әлсіздігі

Сенің рухың ойсыз санаңның жалынына ілінген кезде

Сол жерде сіз жоғалтуды білдіңіз, ауырсынуды білдіңіз

Жүрегіңде дауыл соқты;

найзағай ойнап, жаңбыр жауды

«Бұл адам ба?» деп қайта-қайта сұрайсыз

«Бұл адам ба?» деп қайта-қайта сұрайсыз

Сізді тасқа айналдырған тыныштық

Сізді жалғыз қалдырған азап

Үміт үзілгенде, сен айқышыңды көтеріп алдың

Сізді үйге әкелген тыныштыққа

Күнмен және адамның ауруымен

Барлығы ниетпен жасалған

Сіздің рефлексияңыз махаббатыңыз арқылы көріне бастайды

Бұл сіздің жаныңыз түсінетін нұр

Сізді тасқа айналдырған тыныштық

Сізді жалғыз қалдырған азап

Үміт үзілгенде, сен айқышыңды көтеріп алдың

Сізді үйге әкелген тыныштыққа

Ыдыс қолыңызда

Адамның қолынан суға қайта түсті

Сіз түсінбейтін нәрсені қабылдайсыз

Күн және адамның ауруы