Soldier's Song - The Hollies

Smoke was slowly rising as the night began to fade,

There were fires on the sky line from some distant born array,

I was riding out at 17 to join my first brigade,

Many years ago.

And I chanced upon a farm house where the woman took me in,

She gave me food and wine, she gave me shelter from the wind,

She delayed me from my regiment, and service of my King,

Many years ago.

She said «Soldier, before I lose you to the fight,

Oh my soldier, I’ll make a man of you tonight»

She took me over, in the fading fire glow,

On that wild and misty night she was my woman.

When I rose next morning I was gone before she stirred,

Tore myself away from there and left without a word,

Sound of distant infantry was the only thing I heard,

On that morning.

And in that day I aged 10 years and died a thousand deaths,

I learned the feel of frozen steal and fear within my breast,

But the lesson I remember 'til they laided me to my rest,

Keeps returning.

She said «Soldier, before I lose you to the fight,

Oh my soldier, I’ll make a man of you tonight»

She took me over, in the fading fire glow,

On that wild and misty night she was my woman.

And when the dice of war was thrown, and victory was won,

My drunken young compatriots went out to have their fun,

And there was no single house they did not burn or over run,

On that evening.

And I rode out to that place again as hard as I could ride,

but I found her by the trail on the lonely mountain side,

In the hands of those brave friends of mine she suffered and she died,

Many years ago.

«Soldier, before I lose you to the fight,

Oh my soldier, I’ll make a man of you tonight»

She took me over, in the fading fire glow,

On that wild and misty night she was my woman.

Түн сейіле бастағанда, түтін баяу көтерілді,

Аспан сызығында әлдебір алыс туылған массивтен оттар болды,

Мен алғашқы бригадыма қосылу үшін 17-де жүрдім,

Көп жылдар бұрын.

Мен ферма үйін кездестірдім, онда әйел мені кіргізді,

Ол маған тамақ пен шарап берді, желден баспана берді,

Ол мені полктан және патшамның қызметінен кешіктірді,

Көп жылдар бұрын.

Ол: «Солдат, мен сені шайқаста жоғалтып алмас бұрын,

Әй, солдатым, мен сені бүгін кешке адам етемін»

Ол мені сөніп тұрған от жарқылында алды,

Сол жабайы және тұманды түнде ол менің әйелім болды.

Келесі күні таңертең тұрғанда, ол қозғалмай тұрып, мен кетіп қалдым.

Сол жерден өзімді жұлып алып, сөзсіз кетіп қалдым,

Мен естіген жалғыз нәрсе — алыстағы жаяу әскердің даусы,

Сол күні таңертең.

Сол күні мен 10 жасқа толып, мың өліп қалдым,

Мен кеудемдегі тоңған ұрлық пен қорқыныш сезімін білдім,

Бірақ олар мені тыныштандырғанша, менің есімде қалған сабақ,

Қайта береді.

Ол: «Солдат, мен сені шайқаста жоғалтып алмас бұрын,

Әй, солдатым, мен сені бүгін кешке адам етемін»

Ол мені сөніп тұрған от жарқылында алды,

Сол жабайы және тұманды түнде ол менің әйелім болды.

Соғыс сүйектері лақтырылып, жеңіске жеткенде,

Менің маскүнем жас отандастарым        көңіл көтеруге                                                                                                              |

Олар өртенбеген немесе басып кетпеген бірде-бір үй қалмады.

Сол кеште.

Мен сол жерге қайта оралдым, мен жүре аламын,

бірақ мен оны жалғыз тау беткейіндегі соқпақтан таптым,

Менің сол батыл достарымның қолында ол азап шекті және ол қайтыс болды,

Көп жылдар бұрын.

«Солдат, мен сені шайқаста жоғалтқанша,

Әй, солдатым, мен сені бүгін кешке адам етемін»

Ол мені сөніп тұрған от жарқылында алды,

Сол жабайы және тұманды түнде ол менің әйелім болды.