Magellan - The Disco Biscuits

The waves make mountains, I’ve sailed with ease

As wind gathers firmly in my canopy

We dive through the mist to the autumn sun

My vessel and its crew of twenty one, and we fly

Through burgundy smoke and a fear of home

Alas, my final mission to the great unknown

As my thoughts betray me in flashes so bold

I’m reminded of home where the coast shines like gold

Darkness, thunderstorm, a ship going down

The crashing of rain and its deafening sound

As the crew ties the sails blown aside by the wind

Crashing from the waves come tumbling in and we fly

Rolling like a cobra, one life to spend

Drifting through the heavens where the oceans they end

And there’s no longer the sea no longer the sun

My ship and the waves have all swirled into one

And i’m off past the vision, the line of the light

Where oceans turn waterfalls, daytime turns night

And no people return, no stories to tell

And i watched thru the door for the toll of the bell

One with the raging wind

Alive on the highest tides

My ship at sail can climb a mountain

Ride it to the sky

Whoa… oh, he’ll navigate!

Earlier up this morning, as I sit upon the bow

In the distance, my homeland, but I just don’t know how

Years along the sea, and I thought I’d find the sun

Once around the world, and now I think I’m done

Толқындар таулар жасайды, мен оңай жүздім

Жел менің шатырыма мықтап жиналып жатқанда

Біз тұман арқылы күз күніне сүңгеміз

Менің кемесім және оның жиырма бір экипажы, біз ұшамыз

Бургундия түтіні және үй қорқынышы арқылы

Өкінішке орай, менің   үлкен                                                                   үлкен        үлкен          үлкен        үлкен          үлкен          үлкен            үлкен            үлкен          үлкен          үлкен                                           

Менің ойларым мені жарық    батыл  алып алып алған                  

Жағасы алтындай жарқыраған үй есіме түсті

Қараңғылық, найзағай, кеме батып бара жатыр

Жаңбырдың  соғуы және оның саңырау дыбысы

Экипаж байлаған кезде желкендер желден ұшып кетті

Толқындардың соғылып жатқаны       ұшамыз

Кобра сияқты аунап, бір өмір өткізу

Мұхиттар біткен жерде аспан арқылы жүзу

Енді теңіз болмайды болды күн болмайды

Менің кемесім мен толқындарым бір-біріне айналды

Ал мен аяннан, жарық сызығынан өтіп кеттім

Мұхиттар сарқырамаға айналған жерде, күндіз түнге айналады

Ешқандай адамдар қайтып оралған жоқ, әңгімелер жоқ

Ал мен қоңыраудың ақылы екенін есіктен бақылап отырдым

Біреуі қатты желмен

Ең биік толқындарда тірі

Менің жүзім ... Тауға шығуға болады

Оны аспанға мініңіз

Уа... о, ол бағдарлайды!

Бүгін таңертең, мен садаққа отырғанымдай

Алыста, менің Отаным, бірақ қалай екенін білмеймін

Жылдар теңізде, мен күнді табамын деп ойладым

Бір кездері әлемді араладым, енді біттім деп ойлаймын