Взлётная полоса - Татьяна Маркова

Все кого-то провожают

И встречают иногда,

Провожают пароходы,

Провожают поезда.

Кто-то тихо на перроне

Вновь платком слезу смахнёт,

Я гляжу с надеждой в небо,

Провожая самолёт.

Улетаешь, улетай,

Но с землёй ты не прощайся.

Буду ждать, ты так и знай,

Только слышишь, возвращайся!

Улетаешь, улетай.

Путь небесный будет гладким!

Я молюсь, ты так и знай,

Будет мягкою посадка,

Будет мягкою посадка.

Пусть погода будет лётной,

Голубыми небеса,

И конечно, будет взлётной

Без препятствий полоса.

Ты мне с неба улыбнёшься,

Пролетая отчий дом,

Знаю точно, что вернёшься

И махнёшь ты мне крылом.

Улетаешь, улетай,

Но с землей ты не прощайся.

Буду ждать, ты так и знай,

Только слышишь, возвращайся!

Улетаешь, улетай.

Путь небесный будет гладким!

Я молюсь, ты так и знай,

Будет мягкою посадка,

Будет мягкою посадка.

Улетаешь, улетай.

Барлығы біреуді шығарып салады

Ал кейде кездеседі

Пароходтардың эскорты,

Пойыздарды алып жүру.

Перронда біреу үнсіз

Тағы да орамалмен көз жасын сүртеді,

Аспанға үмітпен қараймын,

Ұшақты алып жүру.

Ұшып кет, ұшып кет

Бірақ жермен қоштаспа.

Мен күтемін, білесің

Тыңда, қайт!

Ұшып кет, ұшып кет

Аспанның жолы тегіс болады!

Соны білуіңізді сұраймын

Жұмсақ қону болады

Бұл жұмсақ қону болады.

Ауа райы құбыла берсін

көк аспан,

Және, әрине, ұшу болады

Кедергісіз бар.

Сен маған аспаннан күлесің,

Әке үйінің жанынан ұшып,

Мен сенің қайтып келетініңді анық білемін

Ал сен маған қанатыңды сермедің.

Ұшып кет, ұшып кет

Бірақ жермен қоштаспа.

Мен күтемін, білесің

Тыңда, қайт!

Ұшып кет, ұшып кет

Аспанның жолы тегіс болады!

Соны білуіңізді сұраймын

Жұмсақ қону болады

Бұл жұмсақ қону болады.

Ұшып кет, ұшып кет