Towering Grief Behemoth - Tales Of Dark

Enter the fogdraped silva, ye sanguine flames of dusk

Carry me forth through the scent of dying flowers

Vain are the words that this cordial silence recites

When grief tinctured thoughts enshroud my voiceless sighs

Incline furtively into me, with no warmness of sympathy

'Tis not despise nor fear, what for the gloomy depths I foster

Where my sanity parched and seer shall weep

All defaced by soulscars incised so deep

In yearning suppressed, where the art of vanishing lurks

Reveries are blissful only when inearthed

For dustless my frail wings are still

…slashed by barbed wire arms

That once held me so dear

Of dolorous dreams, ridden with sickness internal, I feed

Grimly has the emotional volcano been smothered

While remembrances beseech, and the illusions depart

Wouldst thou hear the everhaunting rhymes

From the stabwound in my heart?

Mine is not the triumph over hostile ranks around me

But the formidable grasp of the all-devouring void inside

Deliver me from it’s claws tremendous!

Cut me open forthwith!

Release me!

Release me!

Through the whirlwind of visions nondescript, I crawl

As I kiss the freezing lips of solitude

Onward to the cold hypnotic aurora

Of towers exalted by crystallized distress

Тұман басқан Сілваға кіріңіз, ей, ымырттың таңғажайып жалындары

Мені солған гүлдердің иісімен алып жүр

Бұл шын үнсіздік айтатын сөздер бекер

Қайғы тұндырылған ойлар менің дауыссыз күрсінуімді қоршап алған кезде

Ешқандай жанашырлық танытпай, маған жасырын түрде еніңіз

Бұл менсінбеу де, қорқу да емес, мен мұңды тереңдіктер үшін немен айналысамын

Менің    есі                                                                                                                                |

Барлығы терең ойылған жан жараларымен бүлінген

Сағыныш басылғанда, жоғалу өнері жасырылған жерде

Армандар қазылған кезде ғана бақытты болады

Шаң-шаңсыз менің әлсіз қанаттарым әлі

…тіккен сым қарулармен кесілген

Бір кездері бұл мені қатты жақсы көретін

Іштей дертке шалдыққан сұмдық армандарды, Мен тамақтандырамын

Эмоционалды жанартау қатты тұншықтырылды

Еске алулар жалбарынып, елестер кетеді

Естіер ме едің мәңгілік рифмаларды

Жүрегімдегі пышақ жарақатынан ба?

Менікі  айналамдағы дұшпандық қатарларды жеңу емес

Бірақ ішкі жан-дүниеңді жұтып қоятын бос кеңістікті керемет түсіну

Мені оның тырнақтарынан құтқарыңыз!

Мені дереу кесіп ашыңыз!

Мені босатыңыз!

Мені босатыңыз!

Қарапайым көріністердің құйынында мен жорғалаймын

Жалғыздықтың мұздаған еріндерін сүйгенде

Әрі қарай суық гипнозды аврораға

Кристалданған күйзеліспен көтерілген мұнаралар