Hollow - Tales Of Dark

With the hollow echo in a soundless night

I woke to see solitude grieving over my emotion

And as it wept its liquid nourished my disease

Soon all myself became infected

And so onward it began to spread

A fervent sentiment my inside so has sheltered

It means more wicked than ones ever set before

Tremulous ghastly sighs of a time long now past

Embrace my newborn fear

It beckons me forth so sad and gloomy

Drawing weakened limbs with its fragrances

Sudden air filled with the sound of its hurt

Composes an elegy of weep

Ahead shines my fortune

But here darkness ends my path

Never will the bliss of that embrace

Take over this solemn curse

What I hear now is the cry

Of the mother of time

For she gave birth to immortality

Дыбыссыз түнде қуыс жаңғырықпен

Мен эмоциямды мұңайтқан жалғыздықты көріп                  көріп                                                     жалғыздықтың             �

Ол жылап жатқанда оның сұйықтығы дертіме нәр берді

Көп ұзамай өзім де жұқтырдым

Әрі қарай тарала бастады

Ішімдегі  жалынды сезім басылған

Бұл бұрынғыдан да зұлымдық дегенді білдіреді

Қазірдің өзінде әлдеқайда ұзақ уақыттан асады

Менің жаңа туған қорқынышымды қабылдаңыз

Бұл мені соншалықты қайғылы және мұңды етіп шақырады

Жұпар иістерімен әлсіреген мүшелерді салу

Кенеттен ауа оның ауырған дыбысына толып кетті

Жылтыратады

Менің бақытым алда

Бірақ бұл жерде менің жолымды қараңғылық аяқтайды

Бұл бақыт ешқашан құшағында болмайды

Осы салтанатты қарғысты қабыл алыңыз

Қазір естігенім — жылау

Уақыттың анасынан

Өйткені ол өлмейтінді дүниеге әкелді