Жизнь моя - Света

Когда убегает луна

В мир усталых потерь и зовет мою душу

Тогда я скажу при луне

Что мне кроме тебя никто в жизни не нужен

Открыв перед ночью мечты

И разрушив пустое и злое пророчество

Покинь сердце, горе мое

Отпусти же меня, о мое одиночество

Жизнь моя, боль моя

Воздух мой, тяжелый, вечный

Смысл мой неземной

Ангел мой и путь мой млечный

Грусть моя, крик дождя

В дом ворвался ветер снежный

Я прошу — жди меня

Мой родной, мой самый нежный

Усталых витрин витражи

Улыбается мне когда прохожу мимо

Мне строить мои миражи

В моем замке ветров просто необходимо

Закрой из-под маски, и мир

Ай қашқанда

Шаршаған жоғалтулар әлеміне және менің жанымды шақырады

Сосын ай жарығымен айтамын

Менің өміріме сенен басқа ешкім керек емес

Түс түнінің алдында ашылу

Және бос және жаман пайғамбарлықты жою

Жүрегімді, қайғымды таста

Жіберші мені, жалғыздығым

Менің өмірім, менің ауруым

Менің ауам, ауыр, мәңгілік

Менің мәнім беймәлім

Менің періштем және менің сүт жолым

Менің мұңым, жаңбырдың зары

Үйге қарлы жел соқты

Мен сұраймын - мені күтіңіз

Қымбаттым, менің ең нәзік

Шаршаған дүкен терезелері витраждар

Мен өтіп бара жатқанда маған күледі

Мен мираждарымды саламын

Менің жел сарайымда бұл жай ғана қажет

Маска астынан және әлемнен жабыңыз