Снег белый - Света

Когда наконец-то стучит мое сердце,

Я больше не верю тебе, и печаль, уходящая в даль.

Забыла, что было, кого ж я любила,

Мечтала, хотела, жалела тебя.

Но скажи мне, зачем?

Снег белый, мне холод и ветры приносит.

Дождь мокрый разбил, как надежду, асфальт.

Снег белый, белый мне холод и ветры приносит.

Дождь мокрый разбил, как надежду, асфальт.

Снег белый, дождь мокрый

Снег белый, дождь мокрый

Когда написала я то, что сказала,

И песни в миноре, мажоре звучат на стихи не твои,

Успела и спела.

Я просто хотела, но, видно, не ясно — напрасно,

что бьется ли сердце внутри.

Снег белый, мне холод и ветры приносит.

Дождь мокрый разбил, как надежду, асфальт.

Снег белый, белый мне холод и ветры приносит.

Дождь мокрый разбил, как надежду, асфальт.

Снег белый, дождь мокрый

Снег белый, дождь мокрый

Ақыры жүрегім соққанда

Мен енді саған сенбеймін және алысқа баратын мұң.

Мен не болғанын, кімді сүйгенімді ұмыттым,

Армандадым, қаладым, сені аядым.

Бірақ айтыңызшы, неге?

Қар аппақ, ол маған суық және жел әкеледі.

Ылғалды жаңбыр үміт сияқты асфальтты сындырды.

Қар аппақ, ақ маған суық және жел әкеледі.

Ылғалды жаңбыр үміт сияқты асфальтты сындырды.

Қар аппақ, жаңбыр ылғалды

Қар аппақ, жаңбыр ылғалды

Мен айтқанымды жазғанда

Ал өлеңдердегі минор, мажор дыбыстары сіздікі емес,

Мен үлгердім және ән айттым.

Мен жай ғана қалаймын, бірақ бұл анық емес - бекер,

жүрегінің соғып тұрғанын.

Қар аппақ, ол маған суық және жел әкеледі.

Ылғалды жаңбыр үміт сияқты асфальтты сындырды.

Қар аппақ, ақ маған суық және жел әкеледі.

Ылғалды жаңбыр үміт сияқты асфальтты сындырды.

Қар аппақ, жаңбыр ылғалды

Қар аппақ, жаңбыр ылғалды