Versus the Mirror - States

When did everything begin to change?

Spending every night alone behind this screen.

I’ve been working endless in my brain.

Still I can’t seem to find a place between

and now I’ve been seeing creatures

getting comfortable around this place.

So Doctor, looking at my features,

tell me what you see, am I insane?

That’s when I tell myself,

«I don’t care that you’ve started wearing down.

You better step it up, step it up.

The timing is right.

The only one you’re fighting is staring in the mirror.

You better make it work, make it work.

The timing is right and it’s only a test, it’s only a test.»

Suffering a bit of doubt inside.

Seeing the reflection only makes it feel real.

I’ve been tossed around a time or two.

Funny in the way I seem to hang on still.

But I can hold it all together.

Paint a grin across the top of it.

But lately I am thinking maybe

it’d be better off to just give in.

That’s when I tell myself,

«I don’t care that you’ve started wearing down.

You better step it up, step it up.

The timing is right.

The only one you’re fighting is staring in the mirror.

You better make it work, make it work.

The timing is right and it’s only a test, it’s only a test.»

And it’s like the closure comes from up under suddenly.

So make a point to keep an eye on the shuffling.

«I don’t care that you’ve started wearing down.

You better step it up, step it up.

The timing is right.

The only one you’re fighting is staring in the mirror.

You better make it work, make it work.

The timing is right and it’s only a test, it’s only a test.»

Барлығы қашан өзгеріле бастады?

Әр түнді осы экранның артында жалғыз өткізу.

Мен миымда шексіз жұмыс жасадым.

Әлі де орын таба алмай жүрген сияқтымын

енді мен тіршілік иелерін көрдім

осы жерде ыңғайлы болу.

Сонымен, дәрігер,                                                                                                                                                                                                                                                                                               |

Маған не көріп тұрғаныңды айт, мен жынды болдым ба?

Сол кезде мен өзіме айтамын,

«Сіздің тозғаныңыз маған бәрібір.

Оны қадамдатқаныңыз жөн, қадам.

Уақыт дұрыс.

Сіз айнаға қарау ғана.

Сіз оны жұмыс  жұмыс                                                                                                                                                                                                        |

Уақыт дұрыс және бұл тек сынақ, бұл тек сынақ.»

Ішінде аздап күдік бар.

Рефлексияны көру оны шынайы сезінеді.

Мен бір-екі рет лақтырдым.

Күлкілі.

Бірақ мен бәрін бір қоса аламын.

Үстіңгі жағына күлімсіреу бояңыз.

Бірақ соңғы уақытта   мүмкін деп ойлаймын

берілгені жақсы болар еді.

Сол кезде мен өзіме айтамын,

«Сіздің тозғаныңыз маған бәрібір.

Оны қадамдатқаныңыз жөн, қадам.

Уақыт дұрыс.

Сіз айнаға қарау ғана.

Сіз оны жұмыс  жұмыс                                                                                                                                                                                                        |

Уақыт дұрыс және бұл тек сынақ, бұл тек сынақ.»

Бұл жабу кенеттен пайда болған сияқты.

Сондықтан араластыруға назар аударыңыз.

«Сіздің тозғаныңыз маған бәрібір.

Оны қадамдатқаныңыз жөн, қадам.

Уақыт дұрыс.

Сіз айнаға қарау ғана.

Сіз оны жұмыс  жұмыс                                                                                                                                                                                                        |

Уақыт дұрыс және бұл тек сынақ, бұл тек сынақ.»