Верь в себя - ST

Когда этот мир против тебя,

Когда горит под ногами земля.

Когда вокруг никого,

И как кажется сложно добыть чистый воздух на планете нельзя.

Когда прошлое прожито зря,

Когда не знаешь, кто враги, кто друзья.

И что принесёт sunrise нового дня,

Пусть будет, как будет — верь только в себя.

Через тернии к звёздам, летел объект нераспознанный,

Сквозь морозы и зной, дожди проливные и грозы.

Но погоды прогнозы, не бросив и взора,

Вроде и не беспризорник, но всегда без призора.

С глазами преданного пса, одинокого волка,

Без стаи, задыхаясь без любви.

Он шел жадно воздух глотая,

Он шел по самому краю, от цели не отступая.

С верою в сердце, пусть и твердили, что вера слепая.

Сквозь тернии сомнений, составом по вене.

Городской мечты высадив где-то в метрополитене.

Мы поколение неполноценных семей.

Не понять тут, то ли боль ты, то ли пей.

Вроде бы всё, как у людей, только не по-людски.

И чьё-то сердце бьётся ровно, чьё-то на куски.

Объект летит, ведь у объекта поставлена цель.

Пусть снег танцует, вьюгу за окнами в метель.

Когда этот мир против тебя,

Когда горит под ногами земля.

Когда вокруг никого,

И как кажется сложно добыть чистый воздух на планете нельзя.

Когда прошлое прожито зря,

Когда не знаешь, кто враги, кто друзья.

И что принесёт sunrise нового дня,

Пусть будет, как будет — верь только в себя.

Мимо спальных районов,

Вдоль холодных опустевших улиц.

Мимо домов, где людям снится, что они проснулись.

Он мотыльком летел на пламя свечи одинокой,

Что манила маяком в ночи,

Его в одном из окон, башни высокой.

За тридевять земель, объект летит,

Ведь у объекта поставлена цель.

Ты главное верь, пусть путь и не кажется близким.

Жизнь прожигала песнями, болванку его диска.

И в самой темный час перед рассветом,

Он черным человеком разговаривал с поэтом.

Являлся силуэтом прошлого в дверном проеме,

Гостем непрошеным, запорошенном доме.

Он доводил себя до ручки из последних сил,

Чтобы узнать насколько в стержне осталось чернил.

Он заточил все, что любил в эти клетки тетрадки,

Все без остатка…

Когда этот мир против тебя,

Когда горит под ногами земля.

Когда вокруг никого,

И как кажется сложно добыть чистый воздух на планете нельзя.

Когда прошлое прожито зря,

Когда не знаешь, кто враги, кто друзья.

И что принесёт sunrise нового дня,

Пусть будет, как будет — верь только в себя.

Когда этот мир против тебя,

Когда горит под ногами земля.

Когда вокруг никого,

И как кажется сложно добыть чистый воздух на планете нельзя.

Когда прошлое прожито зря,

Когда не знаешь, кто враги, кто друзья.

И что принесёт sunrise нового дня,

Пусть будет, как будет — верь только в себя.

Бұл дүние саған қарсы болғанда

Аяқ астыңда жер күйгенде.

Айналада ешкім жоқ кезде

Ал планетада таза ауаға қол жеткізу қиынға соғатын сияқты.

Өткенді бекер өмір сүргенде

Кімнің дұшпан, кімнің дос екенін білмегенде.

Жаңа күннің шығуы не әкеледі,

Қалай болса солай болсын - тек өзіңізге сеніңіз.

Жұлдыздарға тікенектер арқылы танылмаған зат ұшты,

Аяз бен аптап ыстық, нөсер жаңбыр мен найзағай арқылы.

Бірақ ауа-райы болжамы, тіпті көзге көрінбестен,

Ол панасыз бала емес сияқты, бірақ үнемі үйсіз жүреді.

Адал иттің, жалғыз қасқырдың көзімен,

Отарсыз, Махаббатсыз тұншығып.

Ол ашкөздікпен жүрді ауа жұтып,

Ол мақсаттан шегінбей, ең шетімен жүрді.

Жүректегі иманмен, «Иман соқыр» деп жүрсе де.

Күмәннің тікенектері арқылы, тамырдың құрамы.

Метроның бір жерінде қалалық арманға қонды.

Біз жұмыс істемейтін отбасылардың ұрпағымыз.

Мен мұнда түсінбеймін, ауырып жатырсың ба, әлде ішесің бе.

Адамдық жағынан емес, бәрі адамдар сияқты сияқты.

Ал біреудің жүрегі біркелкі соғады, біреудің жүрегі жарылады.

Нысан ұшады, себебі нысанның нысанасы бар.

Қар билесін, қарлы боранда терезелердің сыртында боран соғады.

Бұл дүние саған қарсы болғанда

Аяқ астыңда жер күйгенде.

Айналада ешкім жоқ кезде

Ал планетада таза ауаға қол жеткізу қиынға соғатын сияқты.

Өткенді бекер өмір сүргенде

Кімнің дұшпан, кімнің дос екенін білмегенде.

Жаңа күннің шығуы не әкеледі,

Қалай болса солай болсын - тек өзіңізге сеніңіз.

Ұйықтау орындарынан өтіп,

Суық қаңырап бос қалған көшелердің бойында.

Адамдар ояу деп армандайтын бұрынғы үйлер.

Жалғыз шамның жалынына көбелектей ұшты,

Түнде шамшырақтай шақырған,

Терезелердің бірінде, мұнара биік.

Алыста, зат ұшады,

Өйткені, нысанның мақсаты бар.

Ең бастысы, жол жақын болып көрінбесе де сену керек.

Өмір күйдірілген әндер, оның дискі.

Таң атқанға дейінгі ең қараңғы сағатта,

Ақынға қара адам болып сөйлеген.

Есік алдында өткеннің сұлбасы еді

Шақырусыз қонақ, ұнтақ үй.

Ол өзінің соңғы күшімен тұтқаға келді,

Қайта толтыруда қанша сия қалғанын білу үшін.

Ол жақсы көретіннің бәрін осы дәптер торларына қамады,

Барлығы ізсіз...

Бұл дүние саған қарсы болғанда

Аяқ астыңда жер күйгенде.

Айналада ешкім жоқ кезде

Ал планетада таза ауаға қол жеткізу қиынға соғатын сияқты.

Өткенді бекер өмір сүргенде

Кімнің дұшпан, кімнің дос екенін білмегенде.

Жаңа күннің шығуы не әкеледі,

Қалай болса солай болсын - тек өзіңізге сеніңіз.

Бұл дүние саған қарсы болғанда

Аяқ астыңда жер күйгенде.

Айналада ешкім жоқ кезде

Ал планетада таза ауаға қол жеткізу қиынға соғатын сияқты.

Өткенді бекер өмір сүргенде

Кімнің дұшпан, кімнің дос екенін білмегенде.

Жаңа күннің шығуы не әкеледі,

Қалай болса солай болсын - тек өзіңізге сеніңіз.