Будь со мной - ST

Будь со мной, я не уйду.

Нет, я не уйду от тебя.

Будь со мной.

Я буду жить, в сердце твоем всегда.

Будь со мной.

One love, одна любовь навсегда.

Будь со мной.

Я не могу без тебя…

Путались дни с минутами, утро казалось ночью.

Закат все реже стал радовать ее очи.

От одиночества, секунды казались днями,

Сбылось сказание, любовь осенью вянет цветами.

Тишина режет вены, бритвой не сказанных слов,

Все краски меркнут, но в сердце живет любовь.

И вновь, она читает его письма,

Надежда еще мелькает, что он возвратится.

Она хранит фото, где они вместе рядом,

Хранит его тепло, Помнит его взгляд.

Когда он уходил всего-то на два года,

Тот поцелуй последний и та минорная нота.

Припев:

Будь со мной, я не уйду.

Нет, я не уйду от тебя.

Будь со мной.

Я буду жить, в сердце твоем всегда.

Будь со мной.

One love, одна любовь навсегда.

Будь со мной.

Я не могу без тебя…

Сентябрь сыпал листьями и плакал градом дождей,

повестка прибыть на место со скудным скарбом вещей.

Не зная как сказать ей, то что он уйдет,

Он прижимал ее сильнее, давясь от слез.

Сколько не сказанных слов, сколько пустых ссор,

Тратили время, что вечным казалось до сих пор.

Портили те мгновения, те сладкие минуты,

Когда были вдвоем и никто не был нужен.

Что-то внутри говорило не отпускай,

Но он был горд и не хотел бегать в шакальей стае.

И вот уж без пяти до поезда отхода,

И поцелуй последний и та минорная нота.

Припев:

Будь со мной, я не уйду.

Нет, я не уйду от тебя.

Будь со мной.

Я буду жить, в сердце твоем всегда.

Будь со мной.

One love, одна любовь навсегда.

Будь со мной.

Я не могу без тебя…

Спустя месяц в учебке, их высылают в пекло,

В самый центр этих боевых действий.

Есть приказ сверху, и только подчиненье.

И всего сложнее остаться человеком.

Он не писал об этом, ей это знать не надо,

Писал что жив, скучает без ее взгляда.

Без ее улыбки, и что каждый день,

Просыпаясь и ложась, он думает о ней.

И так тянулось время, и через месяц домой,

Бой в ущелье, их отряд окружен.

Он для себя решил биться до конца,

Враг никогда не увидит, чтобы он бежал.

За отца, за маму что нежно хранит его письма,

За всех живых, за тех кто погибли.

За всех близких кого он больше не увидит,

И за ту единственную, его глаза закрылись.

Припев:

Будь со мной, я не уйду.

Нет, я не уйду от тебя.

Будь со мной.

Я буду жить, в сердце твоем всегда.

Будь со мной.

One love, одна любовь навсегда.

Будь со мной.

Я не могу без тебя…

Менімен бірге бол, мен кетпеймін.

Жоқ, мен сені тастамаймын.

Менімен бол.

Мен сенің жүрегіңде мәңгі өмір сүремін.

Менімен бол.

Бір махаббат, бір махаббат мәңгілік.

Менімен бол.

Сенсіз өмір сүре алмаймын…

Күндер минуттармен шатастырылды, таң түн сияқты көрінді.

Күннің батуы оның көзіне ұнамды болмай барады.

Жалғыздықтан секундтар күндер сияқты көрінді

Аңыз орындалды, махаббат күзде гүлмен сөнеді.

Үнсіздік тамырды кеседі, айтылмаған сөздерді ұстарамен,

Барлық түстер өшеді, бірақ махаббат жүректе тұрады.

Ол тағы да оның хаттарын оқиды,

Қайтып келер деген үміт әлі де жыпылықтайды.

Ол бірге тұрған фотосуретті сақтайды,

Жылы ұстайды, Еске алады түрін.

Ол екі жыл ғана кеткенде,

Сол соңғы сүйісу және кішігірім нота.

Хор:

Менімен бірге бол, мен кетпеймін.

Жоқ, мен сені тастамаймын.

Менімен бол.

Мен сенің жүрегіңде мәңгі өмір сүремін.

Менімен бол.

Бір махаббат, бір махаббат мәңгілік.

Менімен бол.

Сенсіз өмір сүре алмаймын…

Қыркүйек жапырақтарды төгіп, жаңбырда жылады,

болмашы заттармен келген жерге шақыру.

Кететінін қалай айтарын білмей,

Ол оны қаттырақ ұстап, көз жасына тұншығып қалды.

Қанша айтылмаған сөз, қаншама бос дау,

Осы уақытқа дейін мәңгілік болып көрінген уақытты босқа өткізу.

Бұл сәттерді, тәтті минуттарды,

Ешкімге мұқтаж болмай жалғыз қалғанда.

Ішінен бірдеңе жіберме деді

Бірақ ол намыстанып, бір топ шақалмен жүгіргісі келмеді.

Ал қазір жөнелту пойызына бес минут қалды,

Және соңғы поцелу және сол шағын нота.

Хор:

Менімен бірге бол, мен кетпеймін.

Жоқ, мен сені тастамаймын.

Менімен бол.

Мен сенің жүрегіңде мәңгі өмір сүремін.

Менімен бол.

Бір махаббат, бір махаббат мәңгілік.

Менімен бол.

Сенсіз өмір сүре алмаймын…

Бір айдан кейін жаттығудан кейін олар тозаққа жіберіледі,

Осы соғыс қимылдарының дәл ортасында.

Жоғарыдан бұйрық бар, тек тапсыру.

Ал ең қиыны – адам болу.

Ол бұл туралы жазбады, ол білудің қажеті жоқ,

Тірі екен деп жазыпты, Сағынатын түрін.

Оның күлкісіз, және бұл күнде,

Оянып, ұйықтап жатқанда ол ол туралы ойлайды.

Осылайша уақыт созылып, бір айдан кейін үйге,

Шатқалда шайқас, олардың отряды қоршауда.

Ол өзі үшін соңына дейін күресуді шешті,

Оның жүгіргенін жау ешқашан көрмейді.

Әкеге, хатын мейіріммен сақтайтын анаға,

Барлық тірілер үшін, қайтыс болғандар үшін.

Ол енді көрмейтін барлық жақын адамдар үшін,

Ал сол үшін оның көзі жұмылды.

Хор:

Менімен бірге бол, мен кетпеймін.

Жоқ, мен сені тастамаймын.

Менімен бол.

Мен сенің жүрегіңде мәңгі өмір сүремін.

Менімен бол.

Бір махаббат, бір махаббат мәңгілік.

Менімен бол.

Сенсіз өмір сүре алмаймын…