Марш забытых богов - Сруб

В ее глазах тает свет

Пеленой туман

Так заключен в янтаре

Океан

В ее словах слышен крик

Высохших озер

В ночь овдовевший старик

Уходит в бор

Считает жизнь секундами

Горит во мраке черной тьмой

Кусает пятки путникам

И пляшет за твоей спиной

Оның көзінде нұр ериді

Жабық тұман

Осылайша кәріптаспен қоршалған

Мұхит

Оның сөзінен жылау естіледі

кептірілген көлдер

Түнде жесір қарт

Орманға барады

Өмірді секундпен санайды

Қараңғыда қара түнекпен жанып

Саяхатшылардың өкшесін тістеу

Ал сіздің артыңызда билейді