Constant Apology - Socratic

When I was younger I was not concerned with

Much of anything at all

I got picked up by everyone around me

I was not allowed to fall

I got a car and I started moving

But really went nowhere at all

I used to think that my mind was wasted

But now I can’t recall

I live too fast trying not to be last

Didn’t take my time so the timing passed

Now I feel like I am stuck

In a constant apology

Why must I feel so damn useless

And bombarded with excuses

Can’t you see the softer side of my sorry little life?

Or at least try?

Кішкентай кезімде мені алаңдамайтын

Барлығының көпшілігі

Мені айналамдағылардың барлығы күтіп алды

Маған құлауға  рұқсат етілмеді

Мен көлік алдым, мен қозғала бастадым

Бірақ шынымен де ешқайда кетпеді

Мен өзімнің ойым босқа кетті деп ойладым

Бірақ қазір  есіме түсіре алмаймын

Мен тым тез өмір сүргім келмейді

Уақытымды алмағандықтан, уақыт өтіп кетті

Енді мен өзімді қалмағандай сезінемін

 Үнемі кешірім сұрау

Неліктен мен өзімді қажетсіз сезінуім керек?

Және сылтаулармен бомбалады

Кішкентай өкінішті өмірімнің жұмсақ жағын көре алмайсыз ба?

Немесе, кем дегенде, сынап көресіз бе?