Горсть лепестков - Смоки Мо

Я ещё не видел более высокой стены

И я ещё не слышал более громких слов

И если хочешь, я останусь с другой стороны

И память сожму в кулаке, как горсть лепестков

Я ещё не видел более высокой стены

И я ещё не слышал более громких слов

И если хочешь, я останусь с другой стороны

И память сожму в кулаке, как горсть лепестков

Сказал мы намного ближе, чем просто близки

И за моей спиной она может скрыться от армии тьмы

В такое темное время я пойду впереди

Семья на то и семья, цени минуты коротки

Хочу, чтоб они не нуждались, совершаю рывки

Помню, что обещал как-то сломить силу стены

Отец, я никогда не видел такой красоты

Вернусь во что бы то ни стало в эти сады

Не спеша черпаю из чаши бездонной

Мы не страдаем, просто видим родные места как-то иначе

И вера — это все, что осталось

Просто иначе и я также пытаюсь меняться

Глаза напротив не дадут сломаться,

Но если хочешь — я исчезну.

К чему притворяться?

Каждый найдет что-то новое в этом временном царстве

Я ещё не видел более высокой стены

И я ещё не слышал более громких слов

И если хочешь, я останусь с другой стороны

И память сожму в кулаке, как горсть лепестков

Я ещё не видел более высокой стены

И я ещё не слышал более громких слов

И если хочешь, я останусь с другой стороны

И память сожму в кулаке, как горсть лепестков

Сказал, что чувствую как ни чувствовал никогда

Дышу свободно будто освобожденный раб

Мы не случайно же встретились в этом иллюзионе

И не случайно нам выпали именно эти роли

Я открываю все клетки без раздумий

Отпускаю всех птиц из пасти безумия

Перед тобой скинул все свои маски

В родной поднебесной, где сердце рисуется красным

В тех садах видел много красивых цветов,

Но только лишь перед одним стоял как завороженный

Громкий голос сказал: «это останется здесь»

И мне пришлось вернуться, меня вернули волы

Там я мог быть солнцем и греть твои лепестки

Делать это сколько угодно,

А здесь стена, что имеет две стороны

И я иду первым, через темные переходы

Я ещё не видел более высокой стены

И я ещё не слышал более громких слов

И если хочешь, я останусь с другой стороны

И память сожму в кулаке, как горсть лепестков

Я ещё не видел более высокой стены

И я ещё не слышал более громких слов

И если хочешь, я останусь с другой стороны

И память сожму в кулаке, как горсть лепестков

Мен ешқашан биік қабырғаны көрген емеспін

Ал бұдан қаттырақ сөздерді әлі естіген жоқпын

Ал егер қаласаң, мен арғы жағында қаламын

Ал мен жадыны бір уыс жапырақтай жұдырықтай түйемін

Мен ешқашан биік қабырғаны көрген емеспін

Ал бұдан қаттырақ сөздерді әлі естіген жоқпын

Ал егер қаласаң, мен арғы жағында қаламын

Ал мен жадыны бір уыс жапырақтай жұдырықтай түйемін

Біз жақыннан әлдеқайда жақын екенімізді айтты

Менің артымда ол қараңғылық әскерінен жасыра алады

Сондай зұлмат заманда жол сілтеймін

Бұл үшін отбасы және отбасы, минуттар қысқа екенін бағалаңыз

Мен олардың қажет еместігін қалаймын, мен жұлқылаймын

Қабырғаның беріктігін қалай да сындыруға уәде бергенім есімде

Әке, мен мұндай сұлулықты көрген емеспін

Мен бұл бақшаларға қайтып келемін

Түбі жоқ кеседен ақырын тартамын

Біз қиналмаймыз, тек туған жерлерімізді басқа қырынан көреміз

Ал сенім ғана қалды

Тек басқаша, мен де өзгертуге тырысамын

Көздер, керісінше, сындыруға мүмкіндік бермейді,

Бірақ егер қаласаңыз, мен жоғалып кетемін.

Неліктен елестету керек?

Әр адам осы уақытша салада жаңа нәрсе табады

Мен ешқашан биік қабырғаны көрген емеспін

Ал бұдан қаттырақ сөздерді әлі естіген жоқпын

Ал егер қаласаң, мен арғы жағында қаламын

Ал мен жадыны бір уыс жапырақтай жұдырықтай түйемін

Мен ешқашан биік қабырғаны көрген емеспін

Ал бұдан қаттырақ сөздерді әлі естіген жоқпын

Ал егер қаласаң, мен арғы жағында қаламын

Ал мен жадыны бір уыс жапырақтай жұдырықтай түйемін

Мен бұрын ешқашан сезінбегендей сезінемін деді

Мен бостандыққа шыққан құлдай еркін тыныс аламын

Біз бұл иллюзияда кездейсоқ кездескен жоқпыз

Және бұл рөлдердің бізге түсуі кездейсоқ емес

Мен барлық ұяшықтарды ойланбастан ашамын

Мен барлық құстарды жындылықтың аузынан босатамын

Мен сіздің алдыңызда барлық маскаларымды тастадым

Жүрегі қызылмен сызылған туған көкте

Сол бақтарда мен көптеген әдемі гүлдер көрдім,

Бірақ тек біреуінің алдында сиқырланғандай тұрды

Қатты дауыс «осы жерде қалады» деді

Ал қайтуға тура келді, өгіздер мені қайтарды

Онда мен күн болып, сенің жапырақшаларыңды жылытатын едім

Қалағанның бәрін жасаңыз

Міне, екі жағы бар қабырға

Мен алдымен қараңғы жолдар арқылы өтемін

Мен ешқашан биік қабырғаны көрген емеспін

Ал бұдан қаттырақ сөздерді әлі естіген жоқпын

Ал егер қаласаң, мен арғы жағында қаламын

Ал мен жадыны бір уыс жапырақтай жұдырықтай түйемін

Мен ешқашан биік қабырғаны көрген емеспін

Ал бұдан қаттырақ сөздерді әлі естіген жоқпын

Ал егер қаласаң, мен арғы жағында қаламын

Ал мен жадыны бір уыс жапырақтай жұдырықтай түйемін