Напишем - Сметана band

Давай напишем совместную песню.

Она будет единственным, что свяжет нас.

Давай напишем совместную песню.

Она будет единственным, что свяжет нас.

Вместе, вместе, пусть будем место, где мы вместе, вместе.

Я представляю себе ледяной покой предрассветного города,

А ты не представляешь, что же мне может быть в тебе дорого.

Время года давай мы выберем

Цвет небосвода, но не сведем все.

Твоя осень капает с ветвей расплавленным золотом.

Моя пахнет дождем сырым, туманом и веет холодом.

Мне бы зиму, тебе бы лето;

Снег ломает спину.

Тебе билеты бы туда,

Где снег в закат;

где прилив и песок -

В места, которым я не посвящал своих строк.

И, - мне не видно, под слоем пыли

Мне тебя не видно, ведь моя песня будет

Суммой всех мною прочитанных книг;

Твоя - о всём том важном, что пропущено в них.

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Ложь, где мы будем вместе.

Вместе!

Вместе!

Вместе!

Время дышит, как мы теряем его.

Мы не слышим друг друга в своей нише.

Может создадим, выдумаем язык;

Начнем сначала все, постигая азы?

Но, мне бы выше... Ты возражаешь.

Слышишь, нам бы ближе!

Когда же мы

Напишем, создадим примеры суб-размеров и рифм,

Чтобы как за круг спасательный потом хвататься за них?

Но мне луна, ледяное небо и звезды - мечты.

Твоему делу - солнце, тепло и страх высоты.

И я вырезан с написанных тобою картин,

Как и прочие песни, - пишу эту один.

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Ложь, где мы будем вместе.

Вместе!

Вместе!

Вместе!

Напиши, напиши ложь, где мы будем;

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Напиши со мной!

Ложь, где мы будем вместе.

Вместе!

Вместе!

Вместе!

Бірге ән жазайық.

Ол бізді байланыстыратын жалғыз нәрсе болады.

Бірге ән жазайық.

Ол бізді байланыстыратын жалғыз нәрсе болады.

Бірге, бірге, бірге жүрген жер болсын, бірге.

Мен таң қаланың мұзды тыныштығын елестетемін

Ал сенде маған не қымбат болатынын білмейсің.

Жыл мезгілін таңдайық

Аспанның түсі, бірақ біз бәрін азайтпаймыз.

Күзіңіз бұтақтардан балқыған алтын тамшылайды.

Менікінен дымқыл жаңбыр, тұман және суық иіс шығады.

Менде қыс болар еді, сенде жаз болар еді;

Қар қайта жауады.

Онда билеттер алғыңыз келеді

Күн батқанда қар қайда;

толқын мен құм қайда -

Жолдарымды арнамаған жерлерде.

Ал – мен көрмеймін, шаң қабатының астында

Мен сені көре алмаймын, өйткені менің әнім болады

Мен оқыған барлық кітаптардың жиынтығы;

Сіздікі оларда жетіспейтін барлық маңызды нәрселер туралы.

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Біз бірге болатын жерде жат.

Бірге!

Бірге!

Бірге!

Уақыт біз оны жоғалтқан сайын дем алады.

Біз өз тауашамызда бір-бірімізді естімейміз.

Мүмкін біз жасаймыз, тіл ойлап табамыз;

Негіздерді үйрене отырып, бәрін басынан бастайық?

Бірақ, мен жоғарырақ болар едім... Сіз ойлайсыз.

Тыңдаңыз, біз жақынырақ болар едік!

Біз қашан

Жазайық, субметрлер мен рифмаларға мысалдар құрайық,

Сонымен, құтқару шеңбері сияқты, оларды ұстаңыз ба?

Бірақ мен үшін ай, мұзды аспан және жұлдыздар арман.

Сіздің себепіңіз - күн, жылу және биіктіктен қорқу.

Ал мен сенің салған суреттеріңнен үзіліп қалдым

Басқа әндер сияқты мен де осы әнді жазамын.

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Біз бірге болатын жерде жат.

Бірге!

Бірге!

Бірге!

Біз болатын жерде өтірік жаз, жаз;

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Менімен жаз!

Біз бірге болатын жерде жат.

Бірге!

Бірге!

Бірге!