Предательская - СЛОТ

Я там был, всё видел, слышал, кровь остановилась, когда он на поверхность вышел

И тогда я понял, все мы проданы на какой-то фаллос по оси на шасси мы намотаны.

Кинул тот, кто был Богом, переносил с нами всё, это нам вышло боком

Током, как будто врезало током.

Привев:

Мы спали на золе своих больных домов и на одной земле воздухом дышали.

Листали дни рукой, рекой одной на всех, мы медленно наверх проистекали.

Вся моя система распалась и фундамент треснул, ни ф*га не осталось

Чёрное с белым стали серой массой, не забывайте деньги проверять рядом с кассой.

Проверять своих нам без мазы, это как-то сразу отдаёт признаком маразма,

Разом сдаёт позиции разум.

Припев:

В пустыне нет слёз, восстания снов, сознание на запрос не отвечает.

Мы верили ему и это нас всерьёз, теперь по одному поубивает.

Как теперь нам с этим жить, не зная слов, мы не слышим.

Только дышим, непреднамеренно дышим.

Не зная слов, мы не слышим,

Только дышим, непреднамеренно дышим.

В пустыне нет слёз… Пустота просто так выломаны двери.

Сознание на запрос… Бледно-лунный свет нам ответ на безликость.

Мы верили ему… Нечего ловить, нет любви, мы не верим.

Теперь по одному… Дикость, невыносимая дикость.

Как теперь нам с этим жить, не зная слов, мы не слышим,

Только дышим, непреднамеренно дышим.

Под метроном сердце бьётся,

Время льётся, оно назад не вернется.

Мен сонда болдым, бәрін көрдім, естідім, бетіне шыққанда қан тоқтады

Содан кейін мен бәрімізді шассидегі ось бойымен қандай да бір фаллусқа сататынымызды түсіндім.

Тәңір болғанның лақтырып, бізбен бірге бәріне шыдап, біз үшін шетке шықты

Ток соққандай, соққы.

Әкелді:

Науқас үйлеріміздің күлінде жатып, сол жерде ауа жұттық.

Күндерді қолымызбен парақтадық, Баршаға ортақ дариядай, Ақырындап жоғары қарай ағып кеттік.

Менің бүкіл жүйесім құлап, іргетасы жарылып кетті, бірде-бір ф*к қалмады

Ақ пен қара сұр массаға айналды, кассаның жанындағы ақшаны тексеруді ұмытпаңыз.

Өзімізді мазиясыз тексеру, ол бірден ессіздік белгісін береді,

Ақыл бірден жоғалады.

Хор:

Айдалада көз жасы жоқ, арман көтерілісі жоқ, сұрауға сана жауап бермейді.

Біз оған сендік және бұл ауыр, енді ол бізді бірінен соң бірі өлтіреді.

Енді сөзді білмей, естімейміз осымен қалай өмір сүреміз.

Біз тек тыныс аламыз, біз абайсызда дем аламыз.

Сөздерді білмесек, біз естімейміз

Біз тек тыныс аламыз, біз абайсызда дем аламыз.

Айдалада көз жасы жоқ... Бостық есіктерді сындырды.

Сұранысқа сана... Бозғылт ай сәулесі бетсіздікке жауап.

Біз оған сендік... Ұстайтын ештеңе жоқ, махаббат жоқ, сенбейміз.

Енді бірінен соң бірі... Жабайылық, шыдамайтын жабайылық.

Сөз білмей, естімей, енді мұнымен қалай өмір сүреміз,

Біз тек тыныс аламыз, біз абайсызда дем аламыз.

Метрономның астында жүрек соғады

Уақыт зымырап өтеді, ол қайтып келмейді.