Anthem Chapter I - Sieges Even

Desolate winter, 1914

A child in trenches, a young life betrayed.

In the stinging rain a martial drum call,

Replacing the remote wail of hopeless knells.

Still we hear their bitter laughter in the wind

An ideal is fallen in the rain of wailing shells.

What candles were held to speed them all?

(W. Owen)

Whose grimy hands closed these tired eyes?

These weary eyes?

Detached from the dreams of youth

Brothers turn to strangers,

The absense of reason realized in the fields

Of Belgium and France

The seeing dead and living blind, united they lie

As if in love

Noone left to sound an anthem for their doomed youth

Қаңырап қалған қыс, 1914 ж

Окопта бала , жастық өмір сатқын .

Қатты жаңбырда жауынгерлік барабанның қоңырауы,

Үмітсіз тізелердің қашықтағы жылауын ауыстыру.

Біз олардың ащы күлкілерін желмен естиміз

Идеал снарядтардың жаңбырында құлады.

Олардың барлығын жылдамдату үшін қандай шамдар ұсталды?

(В. Оуэн)

Бұл шаршаған көздерін кімнің қолдары жауып тастады?

Бұл шаршаған көздер?

Жастық  армандарынан  алшақтаған

Ағайындар бөтенге жүгінеді,

Ақылдың жоқтығы өрістерде байқалды

Бельгия және Франция

Көретін өлілер мен тірі соқырлар бірігіп жатыр

Ғашық болғандай

Ешкім өз жасырын жастарға