Прощаюсь - Середина

И вновь недостаточно сил,

И вновь падать хочется вниз,

Прощаясь с гирляндой перил,

И плача о том, что ты слаб.

И думаешь: «Вера со мной!»

—

И веришь, что правилен путь,

Но хочется сердцу домой,

А дома, где жил ты, уж нет.

А дом на каждом углу,

Но пара закрытых дверей,

И в жарком от горя пылу

Ты лезешь на каменный шкаф.

Как жаль, было так хорошо...

Да, было, как жаль, как же жаль.

Слаб духом, ранимый душой

И верящий в новейший завет,

Прощаюсь с гирляндой перил...

Және тағы да, күш жеткіліксіз

Ал мен қайтадан құлағым келеді

Қоршаулар гирляндасымен қоштасып,

Және сен қаншалықты әлсіз екеніңді айтып жылайсың.

Ал сіз ойлайсыз: «Сенім менімен бірге!»

—

Және жолдың дұрыс екеніне сеніңіз

Бірақ жүрегім үйге қайтқысы келеді

Ал сен тұрған үй жоқ.

Әр бұрышта үй бар

Бірақ бірнеше жабық есік

Және қайғының қызуында

Сіз тас шкафқа көтерілесіз.

Қандай өкінішті, өте жақсы болды...

Иә, өкінішті, өкінішті болды.

Рухы әлсіз, жаны осал

Және ең жаңа келісімге сеніп,

Мен қоршаулардың гирляндасымен қоштасамын...