El Jardín Prohibido - Sandro Giacobbe

Esta tarde vengo triste y tengo que decirte

Que tu mejor amiga ha estado entre mis brazos

Sus ojos me llamaban pidiendo mis caricias,

Su cuerpo me rogaba que le diera vida

Comí del fruto prohibido

Dejando el vestido colgado de nuestra inconciencia

Mi cuerpo fuegoso durante un minuto,

Mi mente lloraba tu ausencia,

No lo volveré a hacer mas, no lo volveré a hacer mas

Pues mi alma volaba a a tu lado y mis ojos

decían cansados que eras tú, que eras tú.

Que siempre serás tú.

Lo siento mucho la vida es así

no la he inventado yo.

El placer me ha mirado a los ojos

y cogido por mano y yo me he dejado llevar por mi cuerpo

y me he comportado como un ser humano

lo siento mucho la vida es así

no la he inventado yo

Sus besos no me permitieron repetir tu nombre, y el suyo sí

por eso cuando la abrazaba me acordé de ti

comí del fruto prohibido

dejando el vestido colgado de nuestra inconsciencia.

mi cuerpo fué gozo durante un minuto,

mi mente lloraba tu ausencia.

no lo volveré a hacer más

no lo volveré a hacer más

pues mi alma volaba a tu lado y mis ojos

decían cansados que eras tú, que eras tú

que siempre serás tú

lo siento mucho la vida es así

no la he inventado yo

Si el placer me ha mirado a los ojos

y cogido por mano yo me he dejado llevar por mi cuerpo

y me he comportado como un ser humano

lo siento mucho la vida es así

no la he inventado yo

Бүгін түстен кейін мен мұңайып келемін және сізге айтуым керек

Сіздің ең жақсы досыңыз менің құшағымда болды

Оның көздері мені шақырып, еркелетуімді сұрады,

Оның денесі маған өмір беруімді өтінді

Мен тыйым салынған жемісті жедім

Көйлекті ес-түссіз қалдырып

Денем бір минутқа өртенді,

Ойым сен жоқ деп жылады,

Мен енді мұны істемеймін, енді істемеймін

Жарайды жаным сенің жаныңда, көзім ұшты

Сен екенсің, сен екенсің деп шаршады.

Ол әрқашан сен болатынын.

Өмірдің осындай болғанына қатты өкінемін

Мен оны ойлап тапқан жоқпын.

Ләззат көзіме қарады

және қолымнан ұстап, мен өзімді денеммен алып кеттім

мен өзімді адам сияқты ұстадым

Өмірдің осындай болғанына қатты өкінемін

Мен оны ойлап тапқан жоқпын

Оның сүйісі сенің атыңды қайталауыма мүмкіндік бермеді, оның да қайталануы

Сондықтан мен оны құшақтап алғанда сені есіме түсірдім

Мен тыйым салынған жемісті жедім

көйлекті ессіз қалдыру.

Менің денем бір минутқа қуаныш болды,

менің ойым сен жоқ деп жылады.

Мен мұны қайталамаймын

Мен мұны қайталамаймын

өйткені жаным мен көзім сенің жаныңда ұшып кетті

Сен екенсің, сен екенсің деп шаршады

ол әрқашан сіз боласыз

Өмірдің осындай болғанына қатты өкінемін

Мен оны ойлап тапқан жоқпын

Егер ләззат көзіме қараса

және қолымнан ұстап, мен өзімді денеммен алып кеттім

мен өзімді адам сияқты ұстадым

Өмірдің осындай болғанына қатты өкінемін

Мен оны ойлап тапқан жоқпын