Guapo Y Varón - Rodolfo Biagi, Jorge Ortiz

Guapo y varón

Y entre la gente de avería

Patrón

Por tu coraje y sangre fría…

Impone obediencia

Tu sola presencia

En toda ocasión…

Pero yo se que el puñal de unos ojos oscuros

Ojos cándidos y puros

Se clavó en tu corazón…

Y hoy llorás, malevo fuerte

Vos que nunca lagrimeaste

Ni aflojaste ante la muerte;

Suplicás una mirada

Vos que siempre te copaste

Sin permiso la parada

Ya de audaz no hacés alarde

Pues te duele la rodada

Y aprendiste un poco tarde

Que el guapo se vuelve cobarde

Y no vale prepotencia cuando talla la pasión

Me has confesao

Por el vapor de la bebida

Mareao

Que no te importa ya la vida

Y que antes de verla

Con otro y perderla

Quisieras morir…

Y al recordar que la ingrata burló tu cariño

Sollozabas como un niño

Que aprendió lo que es sufrir

әдемі және ер адам

Ал бұзылған адамдар арасында

Үлгі

Сіздің батылдық пен суық қаныңыз үшін ...

мойынсұну

сіздің жалғыз қатысуыңыз

Әр жағдайда...

Бірақ мен білемін қара көзді қанжар

ашық және таза көздер

Жүрегіңді тесіп өтті...

Ал бүгін сен жылайсың, күшті малево

ешқашан жылатпаған сен

Өлім алдында әлсіреген жоқсың;

қарауды сұрайсың

Үнемі мас болатын сен

Рұқсатсыз тоқтау

Сіз енді батыл деп мақтанбайсыз

Жарайды, айналдыру ауырады

Ал сіз біраз кеш үйрендіңіз

Әдемі адамның қорқаққа айналуы

Ал құмарлықты ойып алғанда тәкаппарлыққа тұрмайды

сен маған мойындадың

Сусынның буымен

бас айналу

Сіз енді өмірге мән бермейсіз

Және бұл оны көргенге дейін

Басқамен және оны жоғалтып алу

Өлгің келе ме...

Ал шүкіршілік етпеген әйелдің махаббатыңды мазақ еткенін еске түсіріп

бала сияқты жылап жібердің

азап шегудің не екенін кім білді