Luar do sertão - Roberta Miranda

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

A lua nasce por detrás da verde mata

Mais parece um sol de prata, prateando a imensidão

E a gente pega na viola e ponteia

E a canção é lua cheia, a nos nascer do coração

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Mas como é lindo ver depois, por entre o mato

Deslizar calmo o regato, transparente como um véu

No leito azul das suas águas murmurando

Ir por sua vez roubando as estrelas lá do céu

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Coisa mais bela neste mundo não existe

Do que ouvir um galo triste, no sertão se faz luar

Parece até a alma da lua que descamba

Escondida na garganta desse galo a soluçar

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Ai que saudades do luar da minha terra

Lá na branquejando folhas secas pelo chão

Este luar cá da cidade tão escuro

Não tem aquela saudade do luar lá do sertão

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Não há, ó gente, oh, não

Luar como esse do sertão

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Жасыл орманның ар жағында ай шығады

Күміс күн сияқты, шексіздікті күмістейді

Біз альт пен тыныс белгісін аламыз

Ал  өлең толған ай                                                                                                                        | |

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Бірақ бұтаның арасынан кейін көру қандай әдемі

Ағыспен сырғанап жайбарақат, Жабықтай мөлдір

Оның суларының көк төсегінде күңкілдейді

Өз кезегінде аспандағы жұлдыздарды ұрлау

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Бұл дүниеде ең әдемі нәрсе жоқ

Қайғылы әтешті естігеннен гөрі, сертаода ай сәулесі бар

Ол тіпті төмендеп бара жатқан айдың жаны сияқты көрінеді

Осы жылаған әтештің көмейіне тығылған

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

О, елімнің ай сәулесін сағындым

Еденде ағартатын құрғақ жапырақтарда

Бұл қаладағы ай сәулесі өте қараңғы

Сізде сертаодан ай сәулесін сағыну жоқ

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі

Жоқ, о, адамдар, о, жоқ

Сертаодан осындай ай сәулесі