Exodus - Richard Clayderman

Como peregrinos en ésta tierra,

Debemos de aprender a que siempre,

Estaremos en nuestro andar

Por el mundo que tú fundaste.

Los caminos se han formado,

A base de andar por ellos,

Cada paso es un destello

De tus seguidores pasados

Tu eres Alfa y Omega de mi vida,

De lo que fui sin ti… ya no me acuerdo

Borré toda estela de mi camino,

Al entrar al abrigo de tu amor

Cuando ya no encontraba más camino.

Tú me abriste camino en el desierto,

Cuando agonizaba de sed me diste de beber,

En ese manantial de agua viva

Inagotable y eterno que solo tú lo das.

Me has guiado en tu camino,

Y llegue a salvo a tu ciudad,

Porqué lámpara es á mis pies tu palabra,

Y lumbrera mi camino.

En la ciudad que me enviarás

No es necesaria la luz del sol y de la luna

Porque la gloria de Dios iluminará

Y su lámpara es el cordero.

Бұл жер бетіндегі қажылар ретінде,

Біз әрқашан үйренуіміз керек,

Біз өз жолымызда боламыз

Сіз негізін қалаған әлем үшін.

Жолдар құрылды,

Олардың арасынан өтіп,

Әрбір қадам жарқыл

Бұрынғы ізбасарларыңыздан

Сен менің өмірімдегі Альфа мен Омегасың,

Сенсіз болғаным... енді есімде жоқ

Мен жолымның барлық іздерін өшірдім,

Махаббатыңның панасына кіргенде

Мен басқа жол таба алмаған кезде.

Сен менің жолымды түзде,

Шөлдеп өлгенде, сен маған сусын бердің,

Тірі судың сол бұлағында

Оны тек сен беретін сарқылмас және мәңгілік.

Маған жол сілтедің,

Мен сенің қалаңа аман-есен жеттім,

Сенің сөзің менің аяғымдағы шырақ болғандықтан,

Және менің жолымды жарықтандырыңыз.

Мені жіберетін қалада

Күн мен айдың жарығы қажет емес

Өйткені Алланың ұлылығы нұрланады

Ал оның шырағы — қозы.