Faro de Lisboa - Revolver, Bunbury

Yo que recorro los mares y que palmo a palmo el mundo

De un confín a otro confín

Hoy tomo mi último rumbo desde mi cuerpo hasta el tuyo

Desde donde estoy a ti

Tú que recorres Lisboa y sus calles y sus fondas

Con hombres de una sola vez

Tú serás mi último puerto para amarrarme a tu alma

Y solo yo vivir en él

Faro que alumbras al mundo por encima de la tempestad

Devuélveme la esperanza y que brille mi estrella

Pero no en soledad oye mi voz mi última oportunidad

Faro que alumbras al mundo alumbra mi vida

Fotos y cartas marchitas de cuando planes y sueños

Aún vivían en su piel dos vidas en dos maletas

Entre Lisboa y Madrid en una estación de tren

Él se durmió para siempre con su billete en la mano

En un banco del andén

Y ella se apagó de golpe como se apaga una vela

Después del amanecer

Faro que alumbras al mundo por encima de la tempestad

Devuélveme la esperanza y que brille mi estrella

Pero no en soledad oye mi voz mi última oportunidad

Faro que alumbras al mundo alumbra mi vida

Hoy reposan en silencio uno siempre junto al otro

Aunque en alma y en papel

Por fin se unieron sus vidas volcando las dos maletas

Sobre su mar a la vez

Otra historia como tantas de amor y de mala suerte

Y de un destino traidor pero en el puerto en Lisboa

Cuando la luna te aplasta alguien canta esta canción

Faro que alumbras al mundo por encima de la tempestad

Devuélveme la esperanza y que brille mi estrella

Pero no en soledad oye mi voz mi última oportunidad

Faro que alumbras al mundo alumbra mi vida

Мен теңіздерді аралайтын және әлемді шарлаған адаммын

Бір шекарадан екінші шекараға

Бүгін мен өз денемнен сіздің денеңізге соңғы курсымды аламын

мен қайдан саған

Сіз Лиссабон мен оның көшелері мен қонақ үйлерін аралайсыз

Бір реттік еркектермен

Сіз мені өз жаныңызбен байланыстыратын соңғы портым боласыз

Оның ішінде мен ғана өмір сүремін

Дүниені дауыл үстінде жарықтандыратын маяк

Үмітімді қайтарып, жұлдызым жарқырай бер

Бірақ менің соңғы мүмкіндігім менің дауысымды естіген жоқ

Әлемді нұрландыратын шамшырақ менің өмірімді нұрландырады

Жоспарлар мен армандар болған кездегі қурап қалған фотолар мен хаттар

Олар әлі де оның терісінде екі чемоданда екі өмір сүрді

Лиссабон мен Мадрид арасында вокзалда

Қолында билетімен мәңгі ұйықтап қалды

Платформадағы орындықта

Ол шырақ сөнгендей сөнді

күн шыққаннан кейін

Дүниені дауыл үстінде жарықтандыратын маяк

Үмітімді қайтарып, жұлдызым жарқырай бер

Бірақ менің соңғы мүмкіндігім менің дауысымды естіген жоқ

Әлемді нұрландыратын шамшырақ менің өмірімді нұрландырады

Бүгін олар үнсіз, бірінің қасында

Жанында да, қағаз жүзінде де

Ақырында олардың өмірлері қосылып, екі чемоданды аударды

Бір уақытта теңіздің үстінде

Көптеген махаббат пен бақытсыздық сияқты тағы бір оқиға

Және опасыз тағдыр, бірақ Лиссабон портында

Ай жанып тұрғанда мына әнді біреу айтады

Дүниені дауыл үстінде жарықтандыратын маяк

Үмітімді қайтарып, жұлдызым жарқырай бер

Бірақ менің соңғы мүмкіндігім менің дауысымды естіген жоқ

Әлемді нұрландыратын шамшырақ менің өмірімді нұрландырады