The Blackest Reaches - Revocation

Confined in darkness

Where light dares not tread

The sphere lies suspended and undisturbed

I curse that fateful day, within that foul old church

The day that this curse was first incurred

What lies inside… the blackest reaches of one’s mind?

Primal and divine… an entity unbound by all space and time

And so the visions came again

Blackened vortices spiraling with no end

Staring from the shining trapezohedron

The three-lobed burning eye

What lies inside… the blackest reaches of one’s mind?

Primal and divine… an entity unbound

I see the darkness in the light

Now the two become one.

Enthroned upon the seat of ultimate chaos

He who cannot be named

Infinite

Omnipotent

Қараңғылық қосылған

Жарық баспайтын жерде

Шар ілулі және бұзылмаған

Мен сол сұмдық ескі шіркеудегі сол тағдырлы күнге қарғыс айтамын

Бұл қарғыс алғаш рет болған күн

Адамның санасының ең қара жерінде не жатыр?

Бастапқы және құдайлық… барлық кеңістік пен уақытпен  байланысты                                                               кеңістік         кеңістікпен және уақытпен  байланысты  болмыс

Осылайша аяндар қайтадан пайда болды

Шетсіз бұралған қара құйындар

Жарқыраған трапезоэдрге қарап

Үш бөлікті жанып тұрған көз

Адамның санасының ең қара жерінде не жатыр?

Бастапқы және құдайлық… байланысты болмысы

Мен жарықтан қараңғылықты көремін

Енді екеуі бір болып кетті.

Ақырғы хаостың орнында отырды

Деп атауға болмайды

Шексіз

Құдіретті