32 - Ресторатор

Мне 32, пора что-то делать.

Быть в теле ребенка может только священник и демон.

И где он, внутри меня вряд ли.

Внутри меня правда.

Внутри меня бабки проели дыру

водопадом.

Да и что эти деньги?

Тратил как уебан дикий и столько раз падал, не в силах

завязывать бантики

Просто не хочется, поддавшись инстинкту, закидывать кэш в разрез у свиньи на

спинке.

А тут и голод долог и город дорог, нельзя свалить оставив этих проблем ворох.

Нельзя просто прыгнуть в плацкарт до Ростова, я раз сто валил и возвращался

снова и снова.

История циклична и скучна.

Из куч наберется одна, где дна достигнув всплыл наш

парень.

Слегка ошпарен, но скинувши горб у ног, выпрямил спину продолжив идти вперед.

И пока солнце востока слепит, внутри каждого жив скульптор и он вас только слепит

И твой первый сниппет примет за детский лепет.

Но уже завтра подарит билет или

канет в Лету.

Мне эта жизнь смелая, отдала себя целою.

Я поиграл весело, нарушив плеву ей

Она всегда рядом, со мной на все готовая.

И я пущу по кругу, когда найду новую.

Я уже не надеюсь на завтра, смотрю в окно на район и читаю Кафку

Я считаю свои дни, правда.

Я считаю эти дни тратой.

Хоть и прожиты бесплатно

Такие дни мне вредны видимо.

Заполняют задние ряды ослепшие зрители

Сегодняшний день гаснет, встретимся завтра.

Спасибо что были у телеэкрана.

Мне 32. Зубов и того менее.

И с мудростью в корне меняя мнение

Жил завтрашним днем.

Построив лакшери дом из спичек, думал его заложить как

снитч

Удача в этом плане очень саркастична.

Смотрела в мои пьяные глаза, словно сыр-

косичка.

И мы с ней встретится должны вроде бы, но джип в Москве, а я в другом городе.

Моя любовь к Родине обернулась инцестом, так нежно тыкая пестом в то самое

место

Мы выбрали худшего отчима, милая вотчина, насильник не сядет на нары, пока не

кончено.

Но мне не больше всех надо, мне хочется слышать вой серенады, вместо сирены

нарядов

Я сын Ленинграда, не понять другим нас, и пути на хуй не знаю, я же не гимнаст

И эта песенка не станет гимном, Мы ждем шамана из Якутска, чтоб другим нам

передать это чувство.

Я не хочу с твоими кентами делиться на масти, Харон подкинет недорого, Привет,

влазьте

Вспышку заменит ядерный гриб перемирия, отложит бумаги и ручки ленивая мэрия

Нас учит любви только ультранасилие, нас учит быть честным кровавая Мэри.

Я уже не надеюсь на завтра, смотрю в окно на район и читаю Кафку

Я считаю свои дни, правда.

Я считаю эти дни тратой.

Хоть и прожиты бесплатно

Такие дни мне вредны видимо.

Заполняют задние ряды ослепшие зрители

Сегодняшний день гаснет, встретимся завтра.

Спасибо что были у телеэкрана.

Менің жасым 32-де, бірдеңе жасайтын кез келді.

Баланың денесінде тек діни қызметкер мен жын болуы мүмкін.

Ал ол қайда, менің ішімде болуы екіталай.

Шындық менің ішімде.

Әжелер менің ішімдегі тесікті жеп қойды

сарқырама.

Ал бұл не ақша?

Жабайы бәлен сияқты жұмсап, бірнеше рет құлап, алмады

бантиктерді байлау

Мен инстинктке көніп, шошқаның кесіндісіне қолма-қол ақшаны тастағым келмейді.

артқа.

Ал мұнда аштық ұзақ және қала қымбат, сіз оны тастай алмайсыз, бұл көптеген проблемаларды қалдырады.

Сіз Ростовқа бөлінген орынға жай секіре алмайсыз, мен жүз рет құлап, оралдым

қайта-қайта.

Тарих циклді және қызықсыз.

Үйінділердің бірі теріледі, түбіне жеткен соң біздікі шықты.

ұл.

Сәл күйіп қалды, бірақ аяғындағы өркешті лақтырып тастап, арқасын түзетіп, алға қарай жүре берді.

Шығыстың күні соқыр болып тұрғанда, мүсінші бәрінің ішінде тірі және ол тек сені соқыр етеді.

Ал сіздің бірінші үзінді нәресте әңгімесі үшін алынады.

Бірақ ертең билет береді немесе

ұмытып кету.

Бұл өмір мен үшін батыл, ол өзін тұтас берді.

Мен оның қыздық пердесін сындырып, көңілді ойнадым

Ол әрқашан менің қасымда, бәріне дайын.

Ал мен жаңасын тапқанда айналайын.

Енді ертеңнен үміт үзбей, терезеден ауданға қарап, Кафканы оқимын

Мен күндерімді санап жатырмын, шынымен.

Мен бұл күндерді босқа кетті деп санаймын.

Олар тегін өмір сүрсе де

Мұндай күндер мен үшін жаман.

Артқы қатарларды соқыр көрермендер толтырады

Бүгінгі күн өтіп жатыр, ертең кездескенше.

Теледидарда болғаныңыз үшін рахмет.

Менің жасым 32. Тістерім және одан да аз.

Даналықтың арқасында менің ойымды түбегейлі өзгертті

Ертең өмір сүрді.

Сіріңкеден сәнді үй тұрғызып, оны қалай төсеу керектігін ойладым

қулық

Бұл жағынан сәттілік өте мысқыл.

Ірімшіктей мас болған көзіме қарадым

шоқша.

Біз онымен кездесуіміз керек сияқты, бірақ джип Мәскеуде, ал мен басқа қаладамын.

Менің Отанға деген сүйіспеншілігім инцестке айналды, сондықтан апельсинді ақырын соқтым

орын

Біз ең нашар өгей әкені таңдадық, қымбатты ел, зорлаушы керегеде отырмайды.

бітті.

Бірақ маған ешкімнен артық керек емес, мен сиренаның орнына серенаданың айқайын естігім келеді

киімдер

Мен Ленинградтың ұлымын, басқалар бізді түсінбейді, мен қалай синуды білмеймін, мен гимнаст емеспін

Бұл ән гимнге айналмайды, Якутскіден бақсы күтеміз, басқалар

осы сезімді жеткізіңіз.

Мен сіздің кенттермен костюм бөліскім келмейді, Charon сізге арзан береді, Сәлем,

Ішке кір

Оқиғаны ядролық саңырауқұлақтай бітім ауыстырады, жалқау әкімдік қағаздар мен қаламдарды тастайды.

Тек ультра зорлық-зомбылық бізді сүйіспеншілікке үйретеді, қанды Мэри бізді адал болуға үйретеді.

Енді ертеңнен үміт үзбей, терезеден ауданға қарап, Кафканы оқимын

Мен күндерімді санап жатырмын, шынымен.

Мен бұл күндерді босқа кетті деп санаймын.

Олар тегін өмір сүрсе де

Мұндай күндер мен үшін жаман.

Артқы қатарларды соқыр көрермендер толтырады

Бүгінгі күн өтіп жатыр, ертең кездескенше.

Теледидарда болғаныңыз үшін рахмет.