Бабочки - Re-pac, Майя Мёдова

Я спросил у своей лапочки: «Помнишь, у тебя животе жили бабочки?

Не одолжишь парочки?

А то мне стало до лампочки

Спорим, лишь рукава засучив, у тебя по щекам ручьи

Три года нам почти, значит, Бегбедер был прав, учти,

А помнишь, как же классно было нам с тобою?

В окно я наблюдал, как ты окрылена любовью

Ускоряла шаг, набирала домофона номер

Сердце било, как отбойный молоток, когда тебя я обнял,

Но увы, в итоге наш быт стал уныл и жалок

Начали барахлить, как пара подержанных иномарок

И глотая партии крошечных белых тапок

Совершали геноцид наших бабочек в животах

Мы автоматными очередями упрёков ранили больно

Били дробью недоверия, становясь посвободней

Через прицел безразличия целились исподлобья

И стреляли бронебойными пулями горькой иронии

Стоит ли доводить до контрольного выстрела

Чтобы уродливыми друг для друга стали мы с тобой?

Не будем спорить неистово, что же было убийственно

Истина в том, что мы любили искренне

Однако перебили их всех бессмысленно, беспощадно

Нас манит свободы свет, безделие тянет на дно

Оставив тут памятный след и героев наших павших оплакав

Отпразднуем же наш успех залпом, залпом

Перевезены чемоданы

Вместо бабочек в животе, в голове тараканы

Как домик из карт, любовь оказалась хрупка,

Но друг для друга не кануть сразу в лету наверняка нам

Просыпаюсь вечером, вид из окна не бодрит

Разум говорит мне: «Твори», но креатива не хватит даже на твит

Музу бы увидать хоть на миг

Она дико томит, пока тихо тает лимит

Идут эти дни, я им не хочу сказать «Погодите-ка»

Ведь мой мир теперь — это sit, сон, TV, диван

С тобой было плохо, без тебя не лучше

Видимо, Эйнштейн был прав — в мире всё относительно

То есть и тебя я не могу винить никак

Ведь эта насекомыми разобрана психика по винтикам

Давай пообещаем себе обойтись без вредителей

Когда с другими людьми крикнем бабочкам: «Летите к нам!»

Но тут мало красивых эпитетов

Этим тараканам просто так не прикажешь выйти вон

И с минимумом шансов оказаться победителями

Верю, скажем потом: «Они мешали нам любить, и вот мы…»

Перебили их всех бессмысленно, беспощадно

Нас манит свободы свет, безделие тянет на дно

Оставив тут памятный след и героев наших павших оплакав

Отпразднуем же наш успех залпом, залпом

Перебили их всех (всех) бессмысленно, беспощадно

Нас манит свободы свет (свет), безделие тянет на дно

Оставив тут памятный след (след) и героев наших павших оплакав

Отпразднуем же наш успех (успех) залпом (залпом), залпом

Мен сүйіктімнен: «Есіңде ме, көбелектер ішіңде өмір сүрді ме?

Сіз жұпты қарызға ала аласыз ба?

Сосын мен жынды болдым

Бәс тігеміз, тек жеңдеріңізді түре беріңіздер, беттеріңізде ағындар бар

Біздің жасымыз үшке таяп қалды, сондықтан Бегбедер дұрыс айтты.

Сіз және мен үшін қаншалықты керемет болғаны есіңізде ме?

Терезе арқылы мен сенің махаббаттан қалай шабыттанғаныңды көрдім

Жылдам қадам, домофон нөмірін терді

Мен сені құшақтап алғанда жүрегім балғадай соғып тұрды,

Бірақ, өкінішке орай, ақыры біздің өміріміз түтіккен, аянышты болды

Бірнеше пайдаланылған шетелдік көліктер сияқты әрекет ете бастады

Және көптеген кішкентай ақ тәпішкелерді жұтып қойды

Біздің көбелектердің геноцидін олардың қарнында жасады

Автоматты сөгіспен ауыр жарақат алдық

Олар сенімсіздікпен ұрып, еркін бола бастады

Ұрлықпен көздеп, немқұрайлылықпен қарау арқылы

Және олар ащы иронияның сауыт тесетін оқтарымен атылды

Бақылау кадрына әкелу керек пе

Сен екеуміз бір-бірімізге ұсқынсыз болып кетеміз бе?

Кісі өлтіруші еді деп ашуланып таласпайық

Шыны керек, біз шын жүректен сүйдік

Алайда, олардың барлығын ешбір ақылсыз, аяусыз өлтірді

Бізді бостандық нұры шақырады, бос жүріс түбіне тартады

Бұл жерде есте қаларлық із қалдырып, қаза болған батырларымызды жоқтау

Жетістігімізді доппен, доппен тойлайық

Чемодандар қозғалды

Асқазандағы көбелектердің орнына тарақандар басында

Карталар үйі сияқты, махаббат нәзік болды,

Бірақ бір-біріміз үшін біз бірден ұмытылмаймыз

Мен кешке тұрамын, терезеден көрініс күшеймейді

Ақыл маған: «Жаса» дейді, бірақ креативтілік тіпті твитке де жетпейді

Бір сәт болса да көргіңіз келеді

Шектеу тыныш еріген кезде ол жабайы әлсірейді

Бұл күндер өтіп жатыр, мен оларға «бір минут күтіңіз» дегім келмейді.

Өйткені, менің әлемім қазір отыр, ұйықта, теледидар, диван

Сенімен жаман болды, сенсіз жақсы емес

Шамасы, Эйнштейн дұрыс айтты – дүниеде бәрі салыстырмалы.

Яғни, мен де сені кінәлай алмаймын

Өйткені, бұл жәндік психиканы тістермен жойды

Өзімізге зиянкестерден таза болуға уәде берейік

Басқа адамдармен бірге біз көбелектерге: «Бізге ұш!» деп айғайлаймыз.

Бірақ әдемі эпитеттер аз

Мына тарақандарға сыртқа шығып кет деп айта алмайсың

Және жеңімпаз болу мүмкіндігінің аздығымен

Мен сенемін, біз кейінірек айтамыз: «Олар бізге сүюге кедергі жасады, және біз міне ...»

Олардың барлығын ақылсыз, аяусыз өлтірді

Бізді бостандық нұры шақырады, бос жүріс түбіне тартады

Бұл жерде есте қаларлық із қалдырып, қаза болған батырларымызды жоқтау

Жетістігімізді доппен, доппен тойлайық

Олардың барлығын (бәрін) ақылсыз, аяусыз өлтірді

Бізді бостандық нұры (жарық) шақырады, бос жұмыс түбіне тартады

Мұнда есте қалатын із (із) қалдырып, қаза болған батырларымызды жоқтау

Жетістігімізді (табысымызды) бір жұтқызып (жұт), жұттайық