Segunda-Feira - Rashid, Srta Paola

Segunda-feira, 9 da manhã, 21 de março

De 1988

Afoito, corre um pai de 20 e poucos anos

Pra receber um presente que ainda num tava nos planos

A mãe, a mais bela rainha, de pele escura

Obra de arte onde Deus tem assinatura

E o choro da criança era um lindo coro pro momento

Michel, diz a certidão de nascimento

Olhos marejando, promessa pro amanhã

Que o amor sustentaria mais que leite NAN

E o pai achava: esse vai ser ponta de lança!

Uns 3 quilo e meio de esperança

«Fi» de capixaba, com uma paulistana

Neto de mineiro e uma vó Baiana

Tempero que por ironia me fez «chei» de timidez sim

«Pretim», «quétim», por fim…

Com os pai separado, estranho no ninho

Aos 11 já viajava pra Minas sozinho

Talvez o fato d’eu falar tão pouco outrora

Seja o motivo d’eu ter tanto pra dizer agora

Quem nasce em meio a batalha é normal que se torne valente

Quem cresce sem nome ou medalha já sabe, se anda pra frente

Porque o tempo não para (não para)

O tempo não pode parar (2x)

Segunda-feira, 9 da manhã, de um ano qualquer

Bom dia Vietnã, to de pé

Tudo mudou aqui

E meu trabalho agora é por pra fora as palavra que «nas antiga» não queriam sair

O tempo urge, os dias cantam

Pensar na infância tem me rejuvenescido, igual Benjamin Button

Pivete quer crescer, ser homem

Mas se arrepende quando vê que só fala com a mãe por telefone

Difícil ouvir seu irmão dizer:

Mais fácil o Papai Noel chegar do que você

É quente… Só que tudo que to fazendo é pela gente

Pode «pá» que «cê» entende lá na frente

Falo de decisão pra valer

Não sobre a roupa que «cê» vai usar, sobre a vida que «cê» vai viver

Pé no chão, vivência

Pra ver se sua história acaba em interrogação ou reticências…

Quem nasce em meio a batalha é normal que se torne valente

Quem cresce sem nome ou medalha já sabe, se anda pra frente

Porque o tempo não para (não para)

O tempo não pode parar (2x)

Pra iluminar ruas e livrar réus

Dando voz a nossa vez, rasgar véus (3x)

De segunda a segunda-feira

Дүйсенбі, сағат 9.00, 21 наурыз

1988 жылдан бастап

Жасы 20-дан асқан әке жүгіріп келеді

Әлі жоспарда болмаған сыйлықты алу

Ана, ең сұлу патшайым, қара тері

Құдайдың қолтаңбасы бар өнер туындысы

Ал баланың жылағаны бір сәтке әдемі хор болды

Мишель, дейді туу туралы куәлік

Көз жасы, ертеңгі күнге уәде

Бұл сүйіспеншілік NAN сүтінен де көп болады

Әкесі ойлады: найзаның ұшы осы болады!

Шамамен 3 жарым келі үміт

Капиксабадағы «Fi», Сан-Паулудан келген әйелмен

Минас-Жерайс тұрғынының немересі және Бахиядан келген әжей

Бұл дәмдеуіш мені ұялшақтықтан «чей» етті, иә

«Pretim», «quétim», ақыры...

Ата-анасы бөлек, ұяда бөтен

11 жасында ол Минасқа жалғыз барды

Мүмкін, мен аз сөйлейтінмін

Дәл қазір айтатын көп нәрсеге себепші болыңыз

Кім шайқастың ортасында туылса, оның батыл болуы қалыпты жағдай

Аты жоқ, орден-медальсыз өскендер алға жылжып бара жатқанын біледі

Өйткені уақыт тоқтамайды (тоқтамайды)

Уақыт тоқтамайды (2x)

Кез келген жылдың дүйсенбі, таңғы 9

Қайырлы таң Вьетнам, мен тұрмын

Мұнда бәрі өзгерді

Ал ендігі жұмысым – «баяғыда» шыққысы келмейтін сөздерді шығару

Уақыт зымырап, күндер ән салып жатыр

Балалық шақ туралы ойлау Бенджамин Баттон сияқты мені жасартты

Пивете өсуді, адам болғысы келеді

Бірақ анасымен телефон арқылы ғана сөйлесетінін көргенде өкінеді

Сіздің ағаңыздың сөзін есту қиын:

Сізге қарағанда, Санта-Клаустың келуі оңайырақ

Күн ыстық... Бірақ менің істеп жатқанымның бәрі біз үшін

Сіз «сіз» түсінетін «адам» аласыз

Мен нақты шешім туралы айтып отырмын

«Сіз» киетін киім туралы емес, «сіз» өмір сүретін өмір туралы

Жерге, тәжірибе

Сіздің әңгімеңіз сұрақ белгісімен немесе көп нүктемен аяқталатынын білу үшін...

Кім шайқастың ортасында туылса, оның батыл болуы қалыпты жағдай

Аты жоқ, орден-медальсыз өскендер алға жылжып бара жатқанын біледі

Өйткені уақыт тоқтамайды (тоқтамайды)

Уақыт тоқтамайды (2x)

Көшелерді жарықтандыру және айыпталушыларды құтқару

Дауыс беру кезегімізді, перделерді жырту (3x)

Дүйсенбіден дүйсенбіге дейін