Я человек - Пятилетка

А за воротами — уже весна

И снова cолнце — крышу сносит

Так опьяняюще — дурна

Ну, а у нас — в бараке осень,

А за воротами — уже цветы

И за запреткой — пожелтело

И улыбаются — менты

Ну, а у нас — все черно-бело

Пусть мне в глаза — не смотрит — прокурор

Он подписал — бумажки — без оглядки

Я человек — я русский — просто вор

И именно — в таком порядке

А за воротами — парит земля

Духами травами — покрылась

Так зашумели — тополя

Ну, а у нас — в бараке сырость,

А за воротами — гремит гроза

На небе радуга — и лужи,

А у ментов — по 3 туза

Ну, а у нас — в бараке стужа

Ал қақпаның сыртында - қазірдің өзінде көктем

Тағы да күн - төбені үрлейді

Сонымен мастық - ақымақ

Ал, бізде казармада күз келді,

Ал қақпаның сыртында гүлдер өсіп тұр

Ал тыйымның артында - сары түсті

Ал күлімсіреу - полицейлер

Бізде бәрі ақ пен қарада

Мені көзге алсын – қарама – прокурор

Ол артына қарамай – қағаздарға – қол қойды

Мен адаммын - мен орыспын - тек ұрымын

Және дәл осы ретпен

Ал қақпаның артында – жер қалықтайды

Шөптердің рухтары - жабылған

Сонымен сыбдырлаған – теректер

Бізде казармада ылғал бар,

Ал қақпаның сыртында – найзағай ойнайды

Аспанда кемпірқосақ бар - және шалшықтар,

Ал полицейлерде 3 эйс бар

Жарайды, казармада суық тиіп жатырмыз