El Destierro - Punto Omega

Cuando mirando hacia el cielo

El destierro es el presente

Como el mapa sin regreso

De un exilio incongruente

Cuando el camino es dolor

Horizonte sin memoria

Como pájaro atrapado

En el robo de su historia

Cuando el recuerdo se opaca

Con palabras innombrables

Como huellas despojadas

De otros tiempos insondables

Cuando encuentro cicatrices

De otras eternidades

Surgen signos imprecisos

Que producen tempestades

Cuando huyen las señales

En oleajes desolados

Como estrellas repetidas

Como espejos españados

Cuando crece en mi garganta

La soldedad de esta vida

Como un muro enmarañado

Impidiendo la salida

Al contemplar las estrellas

Mi corazón desangrado

Recupera con nostalgia

Vestigios de su pasado

Ya no existen más recuerdos

De lo que fuera mi hogar

Como las barcas sin rumbo

Que se pierden en el mar

Cuando anochecen las aguas

De mis ojos caudalosos

Como planetas cansados

Que giran sin reposo

Entonces en mi interior

Se abre de nuevo la herida

Como torrente agitado

Que apresura la caída

Pues mi espíritu sufrió

Desarraigo tan fatal

Como lágrimas de hielo

Que derrite el vendaval

Desterrado en este mundo

Abandonado a mi suerte

Tan lejos de mi morada

Que no me asalte la muerte

Аспанға қараған кезде

Қуып кету - қазіргі

Қайтып келмейтін карта сияқты

Сәйкес емес жер аударылғаннан

Жол ауырғанда

есте қалмайтын көкжиек

қамалған құс сияқты

Сіздің әңгімеңізді ұрлауда

Жад өшкенде

айтылмайтын сөздермен

Аяқ іздер сияқты

Басқа түсініксіз уақыттар

мен тыртықтарды тапқанда

басқа мәңгіліктердің

Белгісіз белгілер пайда болады

дауылдарды тудыратын

Белгілер қашқан кезде

Қаңырап қалған толқындарда

Қайталанатын жұлдыздар сияқты

Испан айналары сияқты

Тамағымда өскен кезде

Бұл өмірдің жалғыздығы

Шатастырылған қабырға сияқты

шығуына жол бермеу

жұлдыздарға қараған кезде

жүрегім қансырап кетті

ностальгиямен қалпына келтіріңіз

Оның өткен өмірінің қалдықтары

Басқа естеліктер жоқ

менің үйім не болды

Мақсатсыз қайықтар сияқты

теңізде жоғалғандар

Сулар қараңғыланғанда

менің аққан көздерімнен

Шаршаған планеталар сияқты

мазасыз айналады

сосын ішімде

Жара қайта ашылды

Толқын сияқты

бұл құлауды тездетеді

Менің рухым ауырды

Тамырын жою өте қауіпті

Мұздың көз жасы сияқты

бұл дауылды ерітеді

Бұл дүниеде қуылған

тағдырыма тасталды

менің мекенімнен әлі алыс

Өлімнің мені жеңуіне жол берме