You Mock Me - Propaganda

And I asked you to be a symbol of the strength that was once given

Yet you mocked me

Oh, the mockery

And I place so much confidence in the lessons I swear you taught me

Yet you mock me

Oh, the mockery

You taunt me about glory days

You say my best is yet behind me

You just bring up old stuff;

our relationship is so unhealthy

So codependent, you cut me

Down

You blame me, I blame me

And I’m a man and I won’t crack and I won’t show emotions right

I do just like my daddy did and his did

I bury you

I build me a mausoleum with a storage unit attached to it just for you

And I’ve grown so very weary at failing to make you stay there

I hate it when you show up at my functions;

you’re so pompous

And without an ounce of shame, you almost ruined my marriage

You mocked me

Oh, the humanity

And I try to upgrade the way I speak and raise my daughter

But every time I open my mouth, all I hear is my father

And the same foolish pride and pitfalls that he installed

Leap through my pores like, «Poor me», so annoying

And I place so much faith in you, but you let me down

I see my own eyes in my eight-year-old when I correct her

Why won’t you go away?

You smirk as you chase me

You a coy Helen of Troy that toys with emotions

And feeble-brained boys like me fall for it every time

You mock me

And I’ll probably do my best to convince you that I’m the victim

And you just don’t believe me

You insist you are me

And I’ve ran and I’ve ran, yet your stride is identical

Every step I took, your foot fit right in it

Why can’t I shake you?

I just can’t shake you

You are my past

Why won’t you stay there?

You that pain that guides us

Strings that tie us

That coincidence that proves to us God’s existence

The joy I misplaced

Beautiful mistakes

A scarlet thread

My crimson cord

Мен сенен бір кездері берілген күштің символы болуыңды сұрадым

Сонда да сен мені мазақтадың

О, мазақ

Сіз маған үйреткен сабақтарыңызға қатты сенемін

Сонда да сен мені мазақ етесің

О, мазақ

Даңқты күндер туралы мені мазақтайсың

Менің ең жақсылығым әлі артта қалды дейсіз

Сіз жай ғана ескі нәрселерді келтіресіз;

біздің қарым-қатынасымыз сонша  сау болмайды

Тәуелді, сіз мені кесіп тастадыңыз

Төмен

Сіз мені кінәлайсыз, мен мені кінәлаймын

Мен ер адаммын, мен ренжімеймін және эмоцияларымды дұрыс көрсетпеймін

Мен әкем мен оның істегенін ұнатамын

Мен сені жерлеймін

Мен саған тек саған қоймасы бар кесене        салғыздым   

Мен сені сонда қалдыра алмаудан қатты шаршадым

Мен функцияларымда көрсетілгеніңізді жек көремін;

сіз өте мақтаншақсыз

Ұялмай-ақ, сен менің некеімді бұзып жібере жаздадың

Сен мені мазақтадың

О, адамзат

Мен сөйлеп, менің қызымды көтеруге тырысамын

Бірақ аузымды ашқан сайын әкемді ғана естимін

Және ол орнатқан ақымақ мақтаныш пен тұзақтар

Менің кеуектерімнен секіріп өтіңіз,                               

Мен саған қатты сенемін, бірақ сен мені ренжіттің

Мен оны түзеткенде, сегіз жасар баламнан өз көзімді көремін

Неліктен кетпейсіз?

Сіз мені қуып бара жатқанда күлесіз

Сіз эмоциялармен ойнайтын троялық көңілді Хеленасыз

Мен сияқты әлсіз-мымды ұлдар ол үшін әр уақытта құлайды

Сіз мені мазақ етесіз

Мен сізді құрбан болғаныма сендіру үшін бар күшімді салатын шығармын

Ал сен маған сенбейсің

Сіз мен екеніңізді талап етесіз

Мен жүгірдім және жүгірдім, бірақ сіздің қадамыңыз бірдей

Мен басқан әрбір қадамыма сенің аяғың оған  дәл қойылады

Неліктен мен сені сілкіп тастай алмаймын?

Мен сізді ренжіте алмаймын

Сен менің өткенімсің

Неге сонда қалмайсың?

Бізге жол көрсететін сол азап

Бізді байланыстыратын жіптер

Құдайдың бар екендігімізді дәлелдейтін кездейсоқтық

Мен қателескен қуаныш

Әдемі қателер

Қызыл жіп

Менің қызыл сымым